Ecclesiastes 1

verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem

Bunlar Yeruşalim’de krallık yapan Davut oğlu Vaiz’in sözleridir:

vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas

“Her şey boş, bomboş, bomboş!” diyor Vaiz.

quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole

Ne kazancı var insanın Güneşin altında harcadığı onca emekten?

generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat

Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer, Ama dünya sonsuza dek kalır.

oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens

Güneş doğar, güneş batar, Hep doğduğu yere koşar.

gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur

Rüzgar güneye gider, kuzeye döner, Döne döne eserek Hep aynı yolu izler.

omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant

Bütün ırmaklar denize akar, Yine de deniz dolmaz. Irmaklar hep çıktıkları yere döner.

cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu

Her şey yorucu, Sözcüklerle anlatılamayacak kadar. Göz görmekle doymuyor, Kulak işitmekle dolmuyor.

quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est

Önce ne olduysa, yine olacak. Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak. Güneşin altında yeni bir şey yok.

nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos

Var mı kimsenin, “Bak bu yeni!” diyebileceği bir şey? Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.

non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo

Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor, Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.

ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem

Ben Vaiz, Yeruşalim’de İsrail kralıyken

et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea

kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrı’nın uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.

vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus

Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!

perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus

Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.

locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit

[] Kendi kendime, “İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalim’de krallık yapan herkesten çok artırdım” dedim, “Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.”

dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus

Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.

eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem

Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.