I Corinthians 13

Коли я говорю мовами людськими й ангольськими, та любови не маю, то став я як мідь та дзвінка або бубон гудячий!

Se mi parolus la lingvojn de homoj kaj anĝeloj, sed ne havus amon, mi fariĝus sonanta kupro aŭ tintanta cimbalo.

І коли маю дара пророкувати, і знаю всі таємниці й усе знання, і коли маю всю віру, щоб навіть гори переставляти, та любови не маю, то я ніщо!

Kaj se mi posedus la profetpovon, kaj komprenus ĉiujn misterojn kaj ĉian scion; kaj se mi havus ĉian fidon, tiel ke mi povus formovi montojn, sed ne havus amon, mi estus nenio.

І коли я роздам усі маєтки свої, і коли я віддам своє тіло на спалення, та любови не маю, то пожитку не матиму жадного!

Kaj se mi disdonus mian tutan havon por nutri la malsatulojn, kaj se mi lasus mian korpon por forbrulo, sed ne havus amon, per tio mi neniom profitus.

Любов довготерпить, любов милосердствує, не заздрить, любов не величається, не надимається,

Amo longe suferas, kaj bonfaras; amo ne envias; amo ne fanfaronas, ne ŝveligas sin,

не поводиться нечемно, не шукає тільки свого, не рветься до гніву, не думає лихого,

ne kondutas nedece, ne celas por si mem, ne koleriĝas, ne pripensas malbonon,

не радіє з неправди, але тішиться правдою,

ne ĝojas pri maljusteco, sed kunĝojas kun vereco;

усе зносить, вірить у все, сподівається всього, усе терпить!

ĉion toleras, ĉion kredas, ĉion esperas, ĉion eltenas.

Ніколи любов не перестає! Хоч пророцтва й існують, та припиняться, хоч мови існують, замовкнуть, хоч існує знання, та скасується.

Amo neniam pereas; sed, ĉu estas profetadoj, ili neniiĝos; ĉu lingvoj, ili ĉesiĝos; ĉu estas scio, ĝi neniiĝos.

Бо ми знаємо частинно, і пророкуємо частинно;

Ĉar ni scias laŭparte, kaj ni profetadas laŭparte;

коли ж досконале настане, тоді зупиниться те, що частинне.

sed kiam venos perfektaĵo, tiam neniiĝos tio, kio estas laŭparta.

Коли я дитиною був, то я говорив, як дитина, як дитина я думав, розумів, як дитина. Коли ж мужем я став, то відкинув дитяче.

Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariĝinte plenaĝulo, mi jam forigis la infanaĵojn.

Отож, тепер бачимо ми ніби у дзеркалі, у загадці, але потім обличчям в обличчя; тепер розумію частинно, а потім пізнаю, як і пізнаний я.

Ĉar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon ĉe okulo; nun mi konas laŭparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaŭ mi estas konita.

А тепер залишаються віра, надія, любов, оці три. А найбільша між ними любов!

Restas do nun fido, espero, amo, tiuj tri; kaj la plej granda el ili estas amo.