Psalms 32

32:1

Ψαλμος του Δαβιδ. Μασχιλ. Μακαριος εκεινος, του οποιου συνεχωρηθη η παραβασις, του οποιου εσκεπασθη η αμαρτια.

Av David; en sång. Säll är den vilkens överträdelse är förlåten, vilkens synd är överskyld.

32:2

Μακαριος ο ανθρωπος, εις τον οποιον ο Κυριος δεν λογαριαζει ανομιαν και εις του οποιου το πνευμα δεν υπαρχει δολος.

Säll är den människa som HERREN icke tillräknar missgärning, och i vilkens ande icke är något svek.

32:3

Οτε απεσιωπησα, επαλαιωθησαν τα οστα μου εκ του ολολυγμου μου ολην την ημεραν.

Så länge jag teg, försmäktade mina ben vid min ständiga klagan.

32:4

Επειδη ημεραν και νυκτα εβαρυνθη η χειρ σου επ εμε η υγροτης μου μετεβληθη εις θερινην ξηρασιαν. Διαψαλμα.

Ty dag och natt var din hand tung över mig; min livssaft förtorkades såsom av sommarhetta. Sela.

32:5

Την αμαρτιαν μου εφανερωσα προς σε, και την ανομιαν μου δεν εκρυψα ειπα, Εις τον Κυριον θελω εξομολογηθη τας παραβασεις μου και συ συνεχωρησας την ανομιαν της αμαρτιας μου. Διαψαλμα.

Då uppenbarade jag min synd för dig och överskylde icke min missgärning. Jag sade: »Jag vill bekänna för HERREN mina överträdelser»; då förlät du mig min synds missgärning. Sela.

32:6

Δια τουτο πας οσιος θελει προσευχεσθαι προς σε εν καιρω προσηκοντι βεβαιως εν κατακλυσμω πολλων υδατων ταυτα δεν θελουσιν εγγιζει εις αυτον.

Därför skola alla fromma bedja till dig på den tid då du är att finna; sannerligen, om ock stora vattenfloder komma, skola de icke nå till dem.

32:7

Συ εισαι η σκεπη μου θελεις με φυλαττει απο θλιψεως αγαλλιασιν λυτρωσεως θελεις με περικυκλονει. Διαψαλμα.

Du är mitt beskärm, för nöd bevarar du mig; med räddningens jubel omgiver du mig. Sela.

32:8

Εγω θελω σε συνετισει και θελω σε διδαξει την οδον, εις την οποιαν πρεπει να περιπατης θελω σε συμβουλευει επι σε θελει εισθαι ο οφθαλμος μου.

Jag vill lära dig och undervisa dig om den väg du skall vandra; jag vill giva dig råd och låta mitt öga vaka över dig.

32:9

Μη γινεσθε ως ιππος, ως ημιονος, εις τα οποια δεν υπαρχει συνεσις των οποιων το στομα πρεπει να κρατηται εν κημω και χαλινω, αλλως δεν ηθελον πλησιαζει εις σε.

Varen icke såsom hästar och mulåsnor utan förstånd, på vilka man lägger töm och betsel för att tämja dem, eljest får man dem ej fram.

32:10

Πολλαι αι μαστιγες του ασεβους τον δε ελπιζοντα επι Κυριον ελεος θελει περικυκλωσει.

Den ogudaktige har många plågor; men den som förtröstar på HERREN, honom omgiver han med nåd.

32:11

Ευφραινεσθε εις τον Κυριον και αγαλλεσθε, δικαιοι και αλαλαξατε, παντες οι ευθεις την καρδιαν.

Varen glada i HERREN och fröjden eder, I rättfärdige, och jublen, alla I rättsinnige.