Psalms 8

Εις τον πρωτον μουσικον, επι Γιττιθ. Ψαλμος του Δαβιδ. Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη οστις εθεσας την δοξαν σου υπερανω των ουρανων.

(Til sangmesteren. Al-haggittit. En salme af David.) HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord du, som bredte din Højhed ud over Himlen!

Εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων ητοιμασας αινεσιν ενεκα των εχθρων σου, δια να καταργησης τον εχθρον και τον εκδικητην.

Af spædes og diendes Mund har du rejst dig et Værn for dine Modstanderes Skyld, for at bringe til Tavshed Fjende og Hævner.

Οταν θεωρω τους ουρανους σου, το εργον των δακτυλων σου, την σεληνην και τους αστερας, τα οποια συ εθεμελιωσας,

Når jeg ser din Himmel, dine Fingres Værk, Månen og Stjernerne, som du skabte,

Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ενθυμησαι αυτον; η ο υιος του ανθρωπου, ωστε να επισκεπτησαι αυτον;

hvad er da et Menneske, at du kommer ham i Hu, et Menneskebarn, at du tager dig af ham?

Συ δε εκαμες αυτον ολιγον τι κατωτερον των αγγελων, και με δοξαν και τιμην εστεφανωσας αυτον.

Du gjorde ham lidet ringere end Gud. med Ære og Herlighed kroned du ham;

Κατεστησας αυτον κυριον επι τα εργα των χειρων σου παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου

du satte ham over dine Hænders Værk, alt lagde du under hans Fødder,

παντα τα προβατα και τους βοας, ετι δε και τα ζωα του αγρου

Småkvæg og Okser til Hobe, ja, Markens vilde Dyr,

τα πετεινα του ουρανου, και τους ιχθυας της θαλασσης, παντα τα διαπορευομενα τας οδους των θαλασσων.

Himlens Fugle og Havets Fisk, alt, hvad der farer ad Havenes Stier.

Κυριε ο Κυριος ημων, ποσον ειναι θαυμαστον το ονομα σου εν παση τη γη.

HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord!