Psalms 143

Ψαλμος του Δαβιδ. Εισακουσον, Κυριε, της προσευχης μου ακροασθητι των δεησεων μου αποκριθητι προς εμε κατα την αληθειαν σου, κατα την δικαιοσυνην σου.

(En Salme af David.) HERRE, hør min Bøn og lyt til min tryglen, bønhør mig i din Trofasthed, i din Retfærd,

Και μη εισελθης εις κρισιν μετα του δουλου σου διοτι δεν θελει δικαιωθη ενωπιον σου ουδεις ανθρωπος ζων.

gå ikke i Rette med din Tjener, thi for dig er ingen, som lever, retfærdig!

Διοτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχην μου εταπεινωσεν εως εδαφους την ζωην με εκαθισεν εις σκοτεινους τοπους, ως τους αιωνιους νεκρους.

Thi Fjender forfølger min Sjæl, de træder mit Liv i Støvet, lader mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.

Δια τουτο το πνευμα μου ειναι κατατεθλιμμενον εν εμοι, και η καρδια μου τεταραγμενη εντος μου.

Ånden hensygner i mig, mit Hjerte stivner i Brystet.

Ενθυμουμαι τας αρχαιας ημερας διαλογιζομαι παντα τα εργα σου μελετω εις τα ποιηματα των χειρων σου.

Jeg kommer fordums Dage i Hu, tænker på alle dine Gerninger, grunder på dine Hænders Værk.

Εκτεινω προς σε τας χειρας μου η ψυχη μου σε διψα ως γη ανυδρος. Διαψαλμα.

Jeg udbreder Hænderne mod dig, som et tørstigt Land så længes min Sjæl efter dig. - Sela.

Ταχεως εισακουσον μου, Κυριε το πνευμα μου εκλειπει μη κρυψης το προσωπον σου απ εμου, και ομοιωθω μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον.

Skynd dig at svare mig, HERRE, min Ånd svinder hen; skjul ikke dit Åsyn for mig, så jeg bliver som de, der synker i Graven.

Καμε με να ακουσω το πρωι το ελεος σου διοτι επι σε εθεσα το θαρρος μου καμε με να γνωρισω την οδον, εις την οποιαν πρεπει να περιπατω διοτι προς σε υψωσα την ψυχην μου.

Lad mig årle høre din Miskundhed, thi jeg stoler på dig. Lær mig den Vej, jeg skal gå, thi jeg løfter min Sjæl til dig.

Ελευθερωσον με εκ των εχθρων μου, Κυριε προς σε κατεφυγον.

Fri mig fra mine Fjender, HERRE, til dig flyr jeg hen;

Διδαξον με να καμνω το θελημα σου διοτι συ εισαι ο Θεος μου το πνευμα σου το αγαθον ας με οδηγηση εις οδον ευθειαν.

lær mig at gøre din Vilje, thi du er min Gud, mig føre din gode Ånd ad den jævne Vej!

Ενεκεν του ονοματος σου, Κυριε, ζωοποιησον με δια την δικαιοσυνην σου εξαγαγε την ψυχην μου εκ της στενοχωριας.

For dit Navns Skyld, HERRE, holde du mig i Live, udfri i din Retfærd min Sjæl af Trængsel,

Και δια το ελεος σου εξολοθρευσον τους εχθρους μου, και αφανισον παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου διοτι εγω ειμαι δουλος σου.

udslet i din Miskundhed mine Fjender, tilintetgør alle, som trænger min Sjæl! Thi jeg er din Tjener.