Psalms 61

Ey Tanrı, yakarışımı işit, Duama kulak ver!

Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan, Yüreğime hüzün çökünce. Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Çünkü sen benim için sığınak, Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Çadırında sonsuza dek oturmak Ve kanatlarının gölgesine sığınmak isterim. Sela

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.

Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun, Adından korkanların mirasını bana verdin.

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Kralın günlerine gün kat, Yılları yüzyıllar olsun!

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Tanrı’nın huzurunda sonsuza dek tahtında otursun; Onu sevgin ve sadakatinle koru!

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

O zaman adını hep ilahilerle öveceğim, Her gün adaklarımı yerine getireceğim.

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.