Psalms 60

För sångmästaren, efter »Vittnesbördets lilja»; en sång, till att inläras; av David,

Een gouden kleinood van David tot lering, voor den opperzangmeester, op Schusan Eduth;

när han var i fejd med Aram-Naharaim och Aram-Soba, och Joab kom tillbaka och slog edoméerna i Saltdalen, tolv tusen man.

Als hij gevochten had met de Syriërs van Mesopotamië, en met de Syriërs van Zoba; en Joab wederkwam, en de Edomieten sloeg in het Zoutdal, twaalf duizend.

 Gud, du har förkastat och förskingrat oss,  du har varit vred; upprätta oss igen.

O God! Gij hadt ons verstoten, Gij hadt ons gescheurd, Gij zijt toornig geweest; keer weder tot ons.

 Du har kommit jorden att bäva och rämna;  hela nu dess revor, ty den vacklar.

Gij hebt het land geschud, Gij hebt het gespleten; genees zijn breuken, want het wankelt.

 Du har låtit ditt folk se hårda ting,  du har iskänkt åt oss rusande vin.

Gij hebt Uw volk een harde zaak doen zien; Gij hebt ons gedrenkt met zwijmelwijn.

 Men åt dem som frukta dig gav du ett baner,  dit de kunde samla sig för att undfly bågen.  Sela.

Maar nu hebt Gij dengenen, die U vrezen, een banier gegeven, om die op te werpen, vanwege de waarheid. Sela.

 På det att dina vänner må varda räddade,  må du giva seger med din högra hand och bönhöra oss.

Opdat Uw beminden zouden bevrijd worden; geef heil door Uw rechterhand, en verhoor ons.

 Gud har talat i sin helgedom:  »Jag skall triumfera, jag skall utskifta Sikem  och skall avmäta Suckots dal.

God heeft gesproken in Zijn heiligdom; dies zal ik van vreugde opspringen; ik zal Sichem delen, en het dal van Sukkoth zal ik afmeten.

 Mitt är Gilead, och mitt är Manasse,  Efraim är mitt huvuds värn,  Juda min härskarstav;

Gilead is mijn, en Manasse is mijn, en Efraïm is de sterkte mijns hoofds; Juda is mijn wetgever.

 Moab är mitt tvagningskärl,  på Edom kastar jag min sko;  höj jubelrop till min ära, du filistéernas land.»

Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen! juich over mij, o gij Palestina!

 Vem skall föra mig till den fasta staden,  vem leder mig till Edom?

Wie zal mij voeren in een vaste stad? Wie zal mij leiden tot in Edom?

 Har icke du, o Gud, förkastat oss,  så att du ej drager ut med våra härar, o Gud? [ (Psalms 60:13)  Giv oss hjälp mot ovännen;  ty människors hjälp är fåfänglighet. ] [ (Psalms 60:14)  Med Gud kunna vi göra mäktiga ting;  han skall förtrampa våra ovänner. ]

Zult Gij het niet zijn, o God! Die ons verstoten hadt, en niet uittoogt, o God! met onze heirkrachten? Geef Gij ons hulp uit de benauwdheid, want 's mensen heil is ijdelheid. In God zullen wij kloeke daden doen, en Hij zal onze wederpartijders vertreden.