Isaiah 29

 Ve dig, Ariel, Ariel,  du stad, där David slog upp sitt läger!  Läggen år till år  och låten högtiderna fullborda sitt kretslopp,

Wee Ariël, Ariël! de stad, waarin David gelegerd heeft; doet jaar tot jaar; laat ze feestofferen slachten.

 så skall jag bringa Ariel i trångmål;  jämmer skall följa på jämmer,  och då bliver det för mig ett verkligt Ariel.

Evenwel zal Ik Ariël beangstigen, en er zal treuring en droefheid wezen, en die stad zal Mij gelijk Ariël zijn.

 Jag skall slå läger runt omkring dig  och omsluta dig med vallar  och resa upp bålverk emot dig.

Want Ik zal een leger in het rond om u slaan, en Ik zal u belegeren met bolwerken, en Ik zal vestingen tegen u opwerpen.

 Då skall du tala djupt nedifrån jorden,  och dina ord skola dämpade komma fram ur stoftet;  din röst skall höras såsom en andes ur jorden,  och ur stoftet skall du viska fram dina ord.

Dan zult gij vernederd worden, gij zult uit de aarde spreken, en uw spraak zal uit het stof zachtjes voortkomen; en uw stem zal zijn uit de aarde als van een tovenaar, en uw spraak zal uit het stof piepen.

 Men främlingshopen skall bliva såsom fint damm  och våldsverkarhopen såsom bortflyende agnar;  plötsligt och med hast skall detta ske.

En de menigte uwer vreemde soldaten zal zijn gelijk dun stof, en de menigte der tirannen als voorbijvliegend kaf; en het zal in een ogenblik haastelijk geschieden.

 Från HERREN Sebaot skall hemsökelsen komma,  med tordön och jordbävning och stort dunder,  med storm och oväder  och med lågor av förtärande eld.

Gij zult van den HEERE der heirscharen bezocht worden met donder, en met aardbeving, en groot geluid, met wervelwind, en onweder, en de vlam eens verterenden vuurs.

 Och hela hopen av alla de folk  som drogo i strid mot Ariel,  de skola vara såsom en drömsyn om natten,  alla som drogo i strid mot det och dess borg  och bragte det i trångmål.

En gelijk de droom van een nachtgezicht is, alzo zal de veelheid aller heidenen zijn, die tegen Ariël strijden zullen; zelfs allen, die tegen haar en haar vestingen strijden, en haar beangstigen zullen.

 Såsom när den hungrige drömmer att han äter,  men vaknar och känner sin buk vara tom,  och såsom när den törstande drömmer att han dricker,  men vaknar och känner sig törstig och försmäktande,  så skall det gå med hela hopen av alla de folk  som drogo i strid mot Sions berg.

Het zal alzo zijn, gelijk wanneer een hongerige droomt, en ziet, hij eet; maar als hij ontwaakt, zo is zijn ziel ledig; of, gelijk als wanneer een dorstige droomt, en ziet, hij drinkt; maar als hij ontwaakt, ziet, zo is hij nog mat, en zijn ziel is begerig; alzo zal de menigte aller heidenen zijn, die tegen den berg Sion krijgen.

 Stån där med häpnad, ja, varen häpna;      stirren eder blinda, ja, varen blinda,  I som ären druckna, men icke av vin,      I som raglen, men icke av starka drycker.

Zij vertoeven, daarom verwondert u; zij zijn vrolijk, derhalve roept gijlieden; zij zijn dronken, maar niet van wijn; zij waggelen, maar niet van sterken drank.

 Ty HERREN har utgjutit över eder      en tung sömns ande      och har tillslutit edra ögon;  han har höljt mörker över profeterna      och över siarna, edra ledare.

Want de HEERE heeft over ulieden uitgegoten een geest des diepen slaaps, en Hij heeft uw ogen toegesloten; de profeten, en uw hoofden, en de zieners heeft Hij verblind.

Och så har profetsynen om allt detta blivit för eder lik orden i en förseglad bok: om man räcker en sådan åt någon som kan läsa och säger: »Läs detta», så svarar han: »Jag kan det icke, den är ju förseglad»,

Daarom is ulieden alle gezicht geworden als de woorden van een verzegeld boek, hetwelk men geeft aan een, die lezen kan, zeggende: Lees toch dit; en hij zegt: Ik kan niet, want het is verzegeld.

och om man räcker den åt någon som icke kan läsa och säger: »Läs detta», så svarar han: »Jag kan icke läsa.»

Of men geeft het boek aan een, die niet lezen kan, zeggende: Lees toch dit; en hij zegt: Ik kan niet lezen.

 Och HERREN har sagt:  Eftersom detta folk nalkas mig med sin mun  och ärar mig med sina läppar,  men låter sitt hjärta vara långt ifrån mig,  så att deras fruktan för mig  består i inlärda människobud,

Want de Heere heeft gezegd: Daarom dat dit volk tot Mij nadert met zijn mond, en zij Mij met hun lippen eren, doch hun hart verre van Mij doen; en hun vreze, waarmede zij Mij vrezen, mensengeboden zijn, die hun geleerd zijn;

 därför skall jag ännu en gång      göra underbara ting mot detta folk,      ja, underbara och förunderliga;  de visas vishet skall förgås,  och de förståndigas förstånd skall bliva förmörkat.

Daarom, ziet, Ik zal voorts wonderlijk handelen met dit volk, wonderlijk en wonderbaarlijk; want de wijsheid zijner wijzen zal vergaan, en het verstand zijner verstandigen zal zich verbergen.

Ve eder, I som söken att dölja edra rådslag för HERREN i djupet, och som bedriven edra verk i mörkret, I som sägen: »Vem ser oss, och vem känner oss?»

Wee dengenen, die zich diep versteken willen voor den HEERE, hun raad verbergende; en welker werken in duisterheid geschieden, en zij zeggen: Wie ziet ons, en wie kent ons?

Huru förvända ären I icke! Skall då leret aktas lika med krukmakaren? Skall verket säga om sin mästare: »Han har icke gjort mig»? Eller skall bilden säga om honom som har format den: »Han förstår intet»?

Ulieder omkeren is, alsof de pottenbakker geacht werd als leem, dat het maaksel zeide van zijn maker: Hij heeft mij niet gemaakt; en het geformeerde vat van zijn pottenbakker zeide: Hij verstaat het niet.

 Se, ännu allenast en liten tid,  och Libanon skall förvandlas till ett bördigt fält  och det bördiga fältet räknas såsom vildmark.

Is het niet nog om een klein weinig, dat de Libanon in een vruchtbaar veld zal veranderd worden, en het vruchtbare veld voor een woud geacht zal worden?

 De döva skola på den tiden  höra vad som läses för de,  och de blindas ögon skola se  och vara fria ifrån dunkel och mörker;

En te dien dage zullen de doven horen de woorden des Boeks; en de ogen der blinden, zijnde uit de donkerheid en uit de duisternis, zullen zien.

 och de ödmjuka skola då känna      allt större glädje i HERREN;  och de fattigaste bland människor      skola fröjda sig i Israels Helige.

En de zachtmoedigen zullen vreugde op vreugde hebben in den HEERE; en de behoeftigen onder de mensen zullen zich in den Heilige Israëls verheugen.

 Ty våldsverkarna äro då icke mer till,      bespottarna hava fått en ände,  och de som stodo efter fördärv äro alla utrotade,

Wanneer de tiran een einde zal hebben, en dat het met den bespotter uit zal zijn, en dat allen, die tot ongerechtigheid waken, uitgeroeid zullen zijn;

 de som genom sitt tal gjorde att oskyldiga blevo fällda  och snärjde den som skulle skipa rätt i porten  och genom lögn vrängde rätten för den rättfärdige.

Die een mens schuldig maken om een woord, en leggen dien strikken, die hen bestraft in de poort; en die den rechtvaardige verdrijven in het woeste.

 Därför säger HERREN så till Jakobs hus,  han som förlossade Abraham:  Nu skall Jakob icke mer behöva blygas,  nu skall hans ansikte ej vidare blekna;

Daarom zegt de HEERE, Die Abraham verlost heeft, tot het huis van Jakob alzo: Jakob zal nu niet meer beschaamd worden, en nu zal zijn aangezicht niet meer bleek worden;

 ty när han -- hans barn -- få se mina händer verk ibland sig,  då skola de hålla mitt namn heligt,  de skola hålla Jakobs Helige helig  och förskräckas för Israels Gud.

Want als hij zijn kinderen, het werk Mijner handen, zien zal in het midden van hen, zullen zij Mijn Naam heiligen; en zij zullen den Heilige Jakobs heiligen, en den God van Israël vrezen.

 De förvillade skola då få förstånd,  och de knorrande skola taga emot lärdom.

En die dwalende van geest zijn, zullen tot verstand komen, en de murmureerders zullen de lering aannemen.