Psalms 140

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.

Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ. Ελευθερωσον με, Κυριε, απο ανθρωπου πονηρου λυτρωσον με απο ανθρωπου αδικου

Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;

Οιτινες διαλογιζονται πονηρα εν τη καρδια ολην την ημεραν παραταττονται εις πολεμους.

Którzy myślą złe rzeczy w sercu , a na każdy dzień zbierają się na wojnę.

Ηκονησαν την γλωσσαν αυτων ως οφεως φαρμακιον ασπιδος ειναι υπο τα χειλη αυτων. Διαψαλμα.

Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. Sela.

Φυλαξον με, Κυριε, απο χειρων ασεβους λυτρωσον με απο ανθρωπου αδικου οιτινες εμηχανευθησαν να υποσκελισωσι τα διαβηματα μου.

Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje.

Οι υπερηφανοι εκρυψαν κατ εμου παγιδα, και με σχοινια ηπλωσαν δικτυα εις την διαβασιν μου εστησαν δι εμε βροχια. Διαψαλμα.

Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela.

Ειπα προς τον Κυριον, Συ εισαι ο Θεος μου ακροασθητι, Κυριε, της φωνης των δεησεων μου.

Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich.

Κυριε Θεε, η δυναμις της σωτηριας μου, συ περιεσκεπασας την κεφαλην μου εν ημερα πολεμου.

O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzień bitwy!

Μη δωσης, Κυριε, εις τον ασεβη τας επιθυμιας αυτου μη αφησης να εκτελεσθη ο στοχασμος αυτου, μηποτε υψωθωσι. Διαψαλμα.

Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. Sela.

Η πονηρια των χειλεων των περικυκλουντων με ας σκεπαση την κεφαλην αυτων.

A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje.

Ανθρακες πεπυρακτωμενοι ας πεσωσιν επ αυτους ας ριφθωσιν εις το πυρ, εις λακκους βαθεις, δια να μη εγερθωσι πλεον.

Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.

Ανθρωπος κακογλωσσος ας μη στερεωθη επι της γης η κακια θελει καταδιωξει τον αδικον ανθρωπον, εωσου απολεση αυτον.

Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.

Εξευρω οτι ο Κυριος θελει καμει την κρισιν του τεθλιμμενου και την δικην των πτωχων.

Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych. A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem.

Βεβαιως οι δικαιοι θελουσι δοξολογει το ονομα σου οι ευθεις θελουσι κατοικει εμπροσθεν του προσωπου σου.