Psalms 64

Til sangmesteren; en salme av David.

Aŭdu, ho Dio, mian krion en mia malĝojo; De la teruro pri malamiko gardu mian vivon.

Hør, Gud, min røst når jeg klager, bevar mitt liv for fiendens skremsel!

Ŝirmu min kontraŭ la konspiro de maliculoj, Kontraŭ la amaso de krimuloj,

Skjul mig for de ondes lønnlige råd, for illgjerningsmenns larmende hop,

Kiuj akrigis sian langon kiel glavon, Direktis vortojn maldolĉajn, kvazaŭ siajn sagojn,

som hvesser sin tunge som et sverd, legger på buen sin pil, det bitre ord,

Por pafi kaŝe kontraŭ senkulpulon; Subite ili pafas kontraŭ lin kaj ne timas.

for å skyte den uskyldige i lønndom; med ett skyter de ham og frykter ikke.

Ili fortikigas sin en malbona intenco, Ili konsiliĝas, por meti sekrete retojn; Ili diras: Kiu ilin vidos?

De gjør sitt onde råd fast; de forteller hvorledes de vil legge skjulte snarer; de sier: Hvem ser dem?

Ili elpensas krimojn, kaŝas ilin tre zorge interne en si, En la profundeco de la koro.

De uttenker ugjerninger: Vi er ferdige, tanken er uttenkt - og menneskenes tanker og hjerter er dype.

Sed Dio pafos kontraŭ ilin; Per sago subita ili estos frapitaj.

Da skyter Gud dem; med ett kommer pilen; slaget har rammet dem.

Kaj ili falos per sia propra lango; Ĉiuj, kiuj ilin vidos, balancos la kapon.

Og de blir nedstyrtet, deres tunge kommer over dem; alle de som ser på dem, ryster på hodet.

Kaj ektimos ĉiuj homoj, Kaj ili rakontos la agon de Dio Kaj komprenos Liajn farojn.

Og alle mennesker frykter og forkynner Guds gjerning, og de forstår hans verk. Den rettferdige gleder sig i Herren og tar sin tilflukt til ham, og alle opriktige av hjertet priser sig lykkelige.

La virtulo ĝojos per la Eternulo, kaj fidos Lin; Kaj triumfos ĉiuj, kiuj havas pian koron.