Psalms 47

Az éneklőmesternek, a Kóráh fiainak zsoltára.

Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.

Ti népek mind tapsoljatok, harsogjatok Istennek vígságos szóval.

Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.

Mert az Úr felséges, rettenetes; nagy király az egész földön.

Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.

Alánk veti a népeket, a nemzeteket lábaink alá.

Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. Sela.

Kiválasztja nékünk örökségünket, Jákób dicsőségét, a kit szeret. Szela.

Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.

Felvonul Isten harsona- szónál, kürtzengés közt az Úr.

Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!

Énekeljetek Istennek, énekeljetek; énekeljetek királyunknak, énekeljetek!

Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!

Mert az egész föld királya az Isten: énekeljetek bölcseséggel.

Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.

Isten uralkodik a nemzetek fölött; Isten ott ül az ő szentségének trónján. * (Psalms 47:10) Népek fejedelmei gyülekeztek össze, mint Ábrahám Istenének népe, mert Istené a földnek pajzsai; magasságos ő igen! *

La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.