Psalms 6

6:1

Au chef des chantres. Avec instruments à cordes. Sur la harpe à huit cordes. Psaume de David. Eternel! ne me punis pas dans ta colère, Et ne me châtie pas dans ta fureur.

خداوندا، نسبت به من خشمگین مباش و در غضب خود مرا تنبیه نکن.

6:2

Aie pitié de moi, Eternel! car je suis sans force; Guéris-moi, Eternel! car mes os sont tremblants.

خداوندا، افسرده دلم، بر من رحم فرما؛ بسیار ناتوانم، پس ای خداوند یاریم کن.

6:3

Mon âme est toute troublée; Et toi, Eternel! jusques à quand?...

جان من بشدّت پریشان است. ای خداوند تا به کی صبر کنم؟

6:4

Reviens, Eternel! délivre mon âme; Sauve-moi, à cause de ta miséricorde.

بیا ای خداوند و مرا نجات بده؛ مرا به به‌خاطر رحمت خود رهایی ده.

6:5

Car celui qui meurt n'a plus ton souvenir; Qui te louera dans le séjour des morts?

در دنیای مردگان یادی از تو نیست و کسی در آنجا تو را سپاس نمی‌گوید.

6:6

Je m'épuise à force de gémir; Chaque nuit ma couche est baignée de mes larmes, Mon lit est arrosé de mes pleurs.

از ناله خسته شده‌ام. هر شب سیل اشک در رختخواب من جاری است.

6:7

J'ai le visage usé par le chagrin; Tous ceux qui me persécutent le font vieillir.

به سختی می‌توانم ببینم؛ چشمانم ورم کرده‌اند زیرا از دست دشمنانم گریهٔ بسیار نموده‌ام.

6:8

Eloignez-vous de moi, vous tous qui faites le mal! Car l'Eternel entend la voix de mes larmes;

ای بدکاران، از من دور شوید، زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است.

6:9

L'Eternel exauce mes supplications, L'Eternel accueille ma prière.

خداوند التماس مرا شنیده و دعای مرا مستجاب نموده است.

6:10

Tous mes ennemis sont confondus, saisis d'épouvante; Ils reculent, soudain couverts de honte.

دشمنانم بشدّت شرمنده گردیده و با خجالت از پیشگاه خداوند رانده می‌شوند.