Psalms 59

Savu min de miaj malamikoj, mia Dio; Defendu min kontraŭ tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ mi.

För sångmästaren; »Fördärva icke»; en sång av David, när Saul sände och lät bevaka hans hus för att döda honom.

Savu min de la krimuloj, Kaj kontraŭ la sangaviduloj helpu min.

 Rädda mig, min Gud, från mina fiender,  beskydda mig för mina motståndare.

Ĉar jen ili embuskas kontraŭ mia animo, Fortuloj kolektiĝas kontraŭ mi, Ne por mia krimo kaj ne por mia peko, ho Eternulo.

 Rädda mig från ogärningsmännen,  och fräls mig från de blodgiriga.

Sen kulpo de mia flanko ili kunkuras kaj armiĝas; Rapidu renkonte al mi, kaj rigardu.

 Ty se, de ligga i försåt för mig;  grymma människor rota sig samman mot mig,  utan någon min överträdelse      eller synd, o HERRE.

Vi, ho Eternulo, Dio Cebaot, Dio de Izrael, Vekiĝu, por punviziti ĉiujn popolojn; Ne indulgu ĉiujn krimajn malbonfarantojn. Sela.

 Utan någon min missgärning      löpa de fram och göra sig redo;  vakna upp, kom mig till mötes,      och se härtill.

Ili revenas vespere, bojas kiel hundoj, Kaj iras ĉirkaŭ la urbo.

 Ja, du HERRE Gud Sebaot,      Israels Gud,  vakna och hemsök alla hedningar,  hemsök utan nåd alla trolösa ogärningsmän.  Sela.

Jen ili parolaĉas per siaj buŝoj; Glavoj estas sur iliaj lipoj; ĉar kiu, ili diras, aŭdas?

 Var afton komma de tillbaka,  de tjuta såsom hundar      och stryka omkring i staden.

Sed Vi, ho Eternulo, ridos pri ili; Vi mokos ĉiujn popolojn.

 Se, deras mun flödar över,  svärd äro på deras läppar,      ty »vem skulle höra det?»

Ho mia forto, al Vi mi min turnas; Ĉar Dio estas mia rifuĝo.

 Men du, HERRE, ler åt dem;      du bespottar alla hedningar.

Mia bona Dio rapidos al mi; Dio vidigos al mi venĝon sur miaj malamikoj.

 Mot deras makt vill jag hålla mig till dig,      ty Gud är min borg.

Ne mortigu ilin, por ke ne forgesu mia popolo; Disbatu ilin per Via forto kaj faligu ilin, Ho Sinjoro, nia ŝildo.

 Min Gud kommer mig till mötes med sin nåd,  Gud låter mig se med lust på mina förföljare.

La parolo de iliaj lipoj estas peko de iliaj buŝoj; Ili kaptiĝu per sia malhumileco, Ĉar ili parolas nur pri ĵurrompo kaj mensogo.

 Dräp dem icke,      på det att mitt folk ej må förgäta det;  låt dem genom din kraft driva ostadiga omkring,  och slå dem ned,      du vår sköld, o Herre.

Ekstermu ilin en kolerego, ekstermu, ke ili ne plu ekzistu; Kaj ili eksciu, ke Dio regas ĉe Jakob, Ĝis la limoj de la mondo. Sela.

 Vart ord på deras läppar      är en synd i deras mun.  Må de fångas i sitt högmod,  genom den förbannelse och lögn som de tala.

Ili revenas vespere, bojas kiel hundoj, Kaj iras ĉirkaŭ la urbo.

 Förgör dem i vrede,      förgör dem, så att de ej mer äro till;  och må de förnimma      att det är Gud som råder i Jakob,      allt intill jordens ändar.  Sela.

Ili vagas pro manĝo, Kaj sen satiĝo pasigas la nokton.

 Ja, var afton komma de tillbaka,  de tjuta såsom hundar      och stryka omkring i staden.

Sed mi kantos Vian forton, Kaj matene mi gloros Vian bonecon; Ĉar Vi estis por mi defendo kaj rifuĝo En la tago de mia malfeliĉo.

 De driva omkring efter rov;  om de icke bliva mätta, så stanna de kvar över natten.

Ho mia forto, al Vi mi kantos; Ĉar Dio estas mia defendo, la Dio de mia favoro.

 Men jag vill sjunga om din makt  och jubla var morgon över din nåd;  ty du var för mig en borg  och en tillflykt, när jag var i nöd. [ (Psalms 59:18)  Min starkhet, dig vill jag lovsjunga,  ty Gud är min borg,      min nåderike Gud. ]