Psalms 61

Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Zborovođi. Uza žičana glazbala. Davidov.

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

O Bože, vapaj mi poslušaj, budi pomnjiv na molitvu moju!

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

S kraja zemlje vapijem k tebi jer mi srce klonu. Dignut ćeš me na liticu i pokoj mi dati,

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.

jer ti si moje sklonište, utvrda čvrsta protiv dušmana.

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

O, da mi je stanovati uvijek u tvom šatoru, da se sklanjat' mogu pod okrilje tvoje!

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Jer ti, Bože, usliši molbe moje, dade mi baštinu onih što ime ti štuju.

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Kraljevim danima pridometni danÄa, kroz koljena mnoga nek' mu ljeta traju,

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

nek' pred Bogom uvijek vlada; dobrotu i vjernost pošalji da ga čuvaju! [ (Psalms 61:9) Ovako ću pjevat svagda tvom imenu, dan za danom vršit' zavjete svoje. ]