Isaiah 48

Hoort dit, gij huis van Jakob, die genoemd wordt met den naam van Israël, en uit de wateren van Juda voortgekomen zijt! die daar zweert bij den Naam des HEEREN, en vermeldt den God Israëls, maar niet in waarheid, noch in gerechtigheid.

 Hören detta, I av Jakobs hus,  I som ären uppkallade med Israels namn  och flutna ur Juda källa,  I som svärjen vid HERRENS namn  och prisen Israels Gud --  dock icke i sanning och rättfärdighet,

Ja, van de heilige stad worden zij genoemd, en zij steunen op den God Israëls; HEERE der heirscharen is Zijn Naam.

 allt medan I kallen eder efter den heliga staden  och stödjen eder på Israels Gud,  på honom vilkens namn är HERREN Sebaot.

De vorige dingen heb Ik verkondigd van toen af, en uit Mijn mond zijn zij voortgekomen, en Ik heb ze doen horen; Ik heb ze snellijk gedaan, en zij zijn gekomen;

 Vad förut skedde, det hade jag för länge sedan förkunnat;  av min mun var det förutsagt, och jag hade låtit eder höra därom.  Plötsligt satte jag det i verket, och det inträffade.

Omdat Ik wist, dat gij hard zijt, en uw nek een ijzeren zenuw is, en uw voorhoofd koper;

 Eftersom jag visste, att du var så styvsint,  ja, att din nacksena var av järn  och din panna av koppar,

Daarom heb Ik het u van toen af verkondigd, eer dat het kwam, heb Ik het u doen horen; opdat gij niet misschien zoudt zeggen: Mijn afgod heeft die dingen gedaan, of mijn gesneden beeld, of mijn gegoten beeld heeft ze bevolen.

 därför förkunnade jag det för länge sedan  och lät dig höra därom, innan det skedde,  på det att du icke skulle kunna säga:  »Min gudastod har gjort det,  min gudabild, den skurna eller den gjutna har skickat det så.»

Gij hebt het gehoord, aanmerkt dat alles; zult gijlieden het ook niet verkondigen? Van nu af doe Ik u nieuwe dingen horen, en verborgen dingen, en die gij niet geweten hebt.

 Du hade hört det, nu kan du se alltsammans;  viljen I då icke erkänna det?  Nu låter jag dig åter höra om nya ting,  om fördolda ting som du ej har vetat av.

Nu zijn zij geschapen, en niet van toen af, en voor dezen dag hebt gij ze ook niet gehoord; opdat gij niet misschien zeggen zoudt: Ziet, ik heb ze geweten.

 Först nu hava de blivit skapade, icke tidigare,  och förrän i dag fick du icke höra om dem,  på det att du ej skulle kunna säga: »Det visste jag ju förut.»

Ook hebt gij ze niet gehoord, ook hebt gij ze niet geweten, ook van toen af is uw oor niet geopend geweest; want Ik heb geweten, dat gij gans trouwelooslijk handelen zoudt, en dat gij van den buik af een overtreder genaamd zijt.

 Du fick icke förr höra något därom eller veta något därav,  ej heller kom det tidigare för dina öron,  eftersom jag visste, huru trolös du var  och att du hette »överträdare» allt ifrån moderlivet.

Om Mijns Naams wil zal Ik Mijn toorn langer uitstellen, en om Mijns roems wil zal Ik, u ten goede, Mij bedwingen, opdat Ik u niet afhouwe.

 Men för mitt namns skull är jag långmodig,  och för min äras skull håller jag tillbaka min vrede,  så att du icke bliver utrotad.

Ziet, Ik heb u gelouterd, doch niet als zilver, Ik heb u gekeurd in den smeltkroes der ellende.

 Se, jag har smält dig, men silver har jag icke fått;  jag har prövat dig i lidandets ugn.

Om Mijnentwil, om Mijnentwil zal Ik het doen, want hoe zou Hij ontheiligd worden? en Ik zal Mijn eer aan geen ander geven.

 För min egen skull, ja, för min egen skull gör jag så,  ty huru skulle jag kunna låta mitt namn bliva ohelgat?  Jag giver icke min ära åt någon annan.

Hoor naar Mij, o Jakob! en gij Israël, Mijn geroepene! Ik ben Dezelfde; Ik ben de Eerste, ook ben Ik de Laatste.

 Hör på mig, du Jakob,      du Israel, som jag har kallat.  Jag är det; jag är den förste,      jag är ock den siste.

Ook heeft Mijn hand de aarde gegrond, en Mijn rechterhand heeft de hemelen met de palm afgemeten; wanneer Ik ze roep, staan zij daar te zamen.

 Min hand har lagt jordens grund,  och min högra hand har utspänt himmelen;  jag kallar på dem,  då stå de där båda.

Vergadert u, gij allen, en hoort; wie onder hen heeft deze dingen verkondigd? De HEERE heeft hem lief, Hij zal Zijn welbehagen tegen Babel doen, en Zijn arm zal tegen de Chaldeeën zijn.

 Församlen eder, I alla, och hören:  Vem bland dessa andra har förutsagt detta,  att den man, som HERREN älskar, skall utföra hans vilja mot Babel  och vara hans arm mot kaldéerna?

Ik, Ik heb het gesproken, ook heb Ik hem geroepen; Ik zal hem doen komen, en hij zal voorspoedig zijn op zijn weg.

 Jag, jag har talat detta,  jag har ock kallat honom,  jag har fört honom fram, så att hans väg har blivit lyckosam.

Nadert gijlieden tot Mij, hoort dit: Ik heb van den beginne niet in het verborgene gesproken, maar van dien tijd af, dat het geschied is, ben Ik daar; en nu, de Heere HEERE, en Zijn Geest heeft Mij gezonden.

 Träden hit till mig och hören detta;  Mina förutsägelser har jag icke talat i det fördolda;  när tiden kom, att något skulle ske, då var jag där.  Och nu har Herren, HERREN  sänt mig och sänt sin Ande.

Alzo zegt de HEERE, uw Verlosser, de Heilige Israëls: Ik ben de HEERE, uw God, Die u leert, wat nut is, Die u leidt op den weg, dien gij gaan moet.

 Så säger HERREN, din förlossare,      Israels Helige:  Jag är HERREN, din Gud,      den som lär dig, vad nyttigt är,  den som leder dig på den väg du skall vandra.

Och, dat gij naar Mijn geboden geluisterd hadt! zo zou uw vrede geweest zijn als een rivier, en uw gerechtigheid als de golven der zee.

 O att du ville akta på mina bud!  Då skulle frid tillflyta dig såsom en ström  och din rätt såsom havets böljor;

Ook zou uw zaad geweest zijn als het zand, en die uit uw ingewanden voortkomen als deszelfs steentjes; wiens naam niet zou worden afgehouwen, noch verdelgd van voor Mijn aangezicht.

 dina barn skulle då vara såsom sanden  och din livsfrukt såsom sandkornen,  dess namn skulle aldrig bliva utrotat  eller utplånat ur min åsyn.

Gaat uit van Babel, vliedt van de Chaldeeën, verkondigt met de stemme des gejuichs, doet zulks horen, brengt het uit tot aan het einde der aarde, zegt: De HEERE heeft Zijn knecht Jakob verlost!

 Dragen ut från Babel,      flyn ifrån kaldéernas land;  förkunnen det med fröjderop      och låten det bliva känt,  utbreden ryktet därom      till jordens ända;  sägen: »HERREN har förlossat      sin tjänare Jakob.»

En: Zij hadden geen dorst, toen Hij hen leidde door de woeste plaatsen; Hij deed hun water uit den rotssteen vlieten; als Hij den rotssteen kliefde, zo vloeiden de wateren daarhenen.

 De ledo ingen törst,      när han förde dem genom ödemarker,  ty han lät vatten strömma fram      ur klippan åt dem,  han klöv sönder klippan,      och vattnet flödade.

Maar de goddelozen hebben geen vrede, zegt de HEERE.

 Men de ogudaktiga få ingen frid,      säger HERREN.