Psalms 62

(Til sangmesteren. Til Jedutun. En salme af David.) Min Sjæl er Stille for Gud alene, min Frelse kommer fra ham;

Εις τον πρωτον μουσικον, δια Ιεδουθουν. Ψαλμος του Δαβιδ. Επι τον Θεον βεβαιως αναπαυεται η ψυχη μου εξ αυτου πηγαζει η σωτηρια μου.

ja, han er min Klippe, min Frelse, mit Værn, jeg skal ikke rokkes meget.

Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου προπυργιον μου δεν θελω σαλευθη πολυ.

Hvor længe stormer I løs på en Mand, - alle slår I ham ned - som på en hældende Væg, en faldende Mur?

Εως ποτε θελετε επιβουλευεσθαι εναντιον ανθρωπου; σεις παντες θελετε φονευθη εισθε ως τοιχος κεκλιμενος και φραγμος ετοιμορροπος.

Ja, de oplægger Råd om at styrte ham fra hans Højhed. De elsker Løgn, velsigner med Munden, men forbander i deres Indre. - Sela.

Δεν συμβουλευονται παρα να ριψωσι αυτον απο του υψους αυτου αγαπωσι το ψευδος δια μεν του στοματος αυτων ευλογουσι, δια δε της καρδιας αυτων καταρωνται. Διαψαλμα.

Vær stille hos Gud alene, min Sjæl, thi fra ham kommer mit Håb;

Αλλα συ, ω ψυχη μου, επι τον Θεον αναπαυου, διοτι εξ αυτου κρεμαται η ελπις μου.

ja, han er min Klippe, min Frelse, mit Værn, jeg skal ikke rokkes.

Αυτος βεβαιως ειναι πετρα μου και σωτηρια μου προπυργιον μου δεν θελω σαλευθη.

Hos Gud er min Hjælp og min Ære, min stærke Klippe, min Tilflugt har jeg i Gud;

Εν τω Θεω ειναι η σωτηρια μου και η δοξα μου η πετρα της δυναμεως μου, το καταφυγιον μου, ειναι εν τω Θεω.

stol på ham, al Folkets Forsamling, udøs for ham eders Hjerte, Gud er vor Tilflugt. - Sela.

Ελπιζετε επ αυτον εν παντι καιρω ανοιγετε, λαοι, ενωπιον αυτου τας καρδιας σας ο Θεος ειναι καταφυγιον εις ημας. Διαψαλμα.

Kun Tomhed er Mennesker, Mænd en Løgn, på Vægtskålen vipper de op, de er Tomhed til Hobe.

Οι κοινοι ανθρωποι βεβαιως ειναι ματαιοτης, οι αρχοντες ψευδος εν τη πλαστιγγι παντες ομου ειναι ελαφροτεροι αυτης της ματαιοτητος.

Forlad eder ikke på vold, lad jer ikke blænde af Ran; om Rigdommen vokser, agt ikke derpå!

Μη ελπιζετε επι αδικιαν και επι αρπαγην μη ματαιονεσθε πλουτος εαν ρεη, μη προσηλονετε την καρδιαν σας.

Een Gang talede Gud, to Gange hørte jeg det: at Magten er Guds,

Απαξ ελαλησεν ο Θεος, δις ηκουσα τουτο, οτι η δυναμις ειναι του Θεου

Og Miskundhed er hos dig, o Herre. Thi enhver gengælder du efter hans Gerning.

και σου ειναι, Κυριε, το ελεος Διοτι συ θελεις αποδωσει εις εκαστον κατα τα εργα αυτου.