Psalms 60

(Til sangmesteren. Al-sjusjan-edut. En miktam af David til til indøvelse, dengang han kæmpede med Aram-Naharajim og Aram-Zoba, og Joab vendte tilbage og slog edomitterne i Saltdalen, 12000 mand.) Gud, du har stødt os fra dig, nedbrudt os, du vredes - vend dig til os igen;
خدایا، تو ما را ترک کرده و پراکنده ساخته‌ای؛ از ما خشمگین هستی؛ امّا اینک به سوی ما بازگرد.
du lod Landet skælve, slå Revner, læg nu dets Brist, thi det vakler!
زمین را لرزانده و از هم شکافته‌ای، پس چاره‌ای کن، زیرا از هم پاشیده می‌شود.
Du lod dit Folk friste ondt, iskænked os døvende Vin.
تو قوم خود را گرفتار مشکلات سخت کردی و شراب سرگردانی به ما نوشاندی.
Dem, der frygter dig, gav du et Banner, hvorhen de kan fly for Buen. - Sela.
به آنهایی که از تو می‌ترسند خبر دادی تا از خطر بگریزند.
Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!
با قدرت خود ما را نجات ده و دعای من را اجابت فرما تا آنهایی که محبوب تو هستند، رهایی یابند.
Gud talede i sin Helligdom: "Jeg vil udskifte Sikem med jubel, udmåle Sukkots Dal;
خداوند از جایگاه مقدّس خود به ما وعده داد و فرمود: «با سرافرازی، شهر شکیم و دشت سُكوّت را بین قوم تقسیم خواهم نمود.
mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,
جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من. افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من،
Moab min Vaskeskål, på Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg."
موآب لگن شست‌وشو‌ی من خواهد بود و به نشانهٔ مالکیّتم کفش خود را بر اَدوم پرت خواهم کرد. و بر فراز فلسطین بانگ پیروزی بر خواهم آورد.»
Hvo bringer mig hen til den faste Stad, hvo leder mig hen til Edom?
چه کسی مرا به شهر مستحکم می‌برد؟ چه کسی مرا به اَدوم راهنمایی می‌کند؟
Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.
خدایا، آیا حقیقتاً ما را ترک کرده‌ای؟ و پیشاپیش لشکر ما نخواهی رفت؟
Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte.
خدایا، در مقابله با دشمنان به ما کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.
Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!
با کمک خدا پیروزی از آن ما خواهد بود، او دشمنان ما را سرکوب خواهد کرد.