Psalms 36

(Til sangmesteren. Af HERRENs tjener David.) Synden taler til den Gudløse inde i hans Hjerte; Gudsfrygt har han ikke for Øje;

La pekado de malpiulo parolas al lia koro; Antaŭ liaj okuloj ne ekzistas timo antaŭ Dio.

thi den smigrer ham frækt og siger, at ingen skal finde hans Brøde og hade ham.

Ĉar ĝi flatas al li en liaj okuloj, Ĝis lia pekado eltroviĝos kaj li malamiĝos.

Hans Munds Ord er Uret og Svig, han har ophørt at handle klogt og godt;

La paroloj de lia buŝo estas krimo kaj malvero; Li ne volas kompreni, por fari bonon.

på sit Leje udtænker han Uret, han træder en Vej, som ikke er god; det onde afskyr han ikke.

Krimon li pripensas sur sia kuŝejo; Li staras sur vojo ne bona; Malbonon li ne abomenas.

HERRE, din Miskundhed rækker til Himlen, din Trofasthed når til Skyerne,

Ho Eternulo, ĝis la ĉielo atingas Via boneco, Via vereco ĝis la nuboj.

din Retfærd er som Guds Bjerge, dine Domme som det store Dyb; HERRE, du frelser Folk og Fæ,

Via justeco estas kiel la montoj de Dio, Viaj juĝoj estas granda abismo; Homon kaj bruton Vi helpas, ho Eternulo.

hvor dyrebar er dog din Miskundhed, Gud! Og Menneskebørnene skjuler sig i dine Vingers Skygge;

Kiel grandvalora estas Via favoro, ho Dio! Kaj la homidoj ricevas rifuĝon en la ombro de Viaj flugiloj.

de kvæges ved dit Huses Fedme, du læsker dem af din Lifligheds Strøm;

Ili satiĝas per la riĉa havo de Via domo, Kaj el la rivero de Viaj bonaĵoj Vi ilin trinkigas.

thi hos dig er Livets Kilde, i dit Lys skuer vi Lys!

Ĉar ĉe Vi estas la fonto de vivo, Kaj en Via lumo ni vidas lumon.

Lad din Miskundhed blive over dem, der kender dig, din Retfærd over de oprigtige af Hjertet.

Venigu Vian favoron sur tiujn, kiuj Vin konas, Kaj Vian bonecon sur la honestulojn.

Lad Hovmods Fod ej træde mig ned, gudløses Hånd ej jage mig bort.

Ne paŝu sur min piedo de fiereco, Kaj mano de malpiuloj ne renversu min.

Se, Udådsmændene falder, slås ned, så de ikke kan rejse sig.

Tie falu la farantoj de malbono; Ili estu renversitaj kaj ne povu sin levi.