Psalms 47

Přednímu zpěváku z synů Chóre, žalm.

Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.

Všickni národové plésejte rukama, trubte Bohu s hlasitým prozpěvováním.

Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.

Nebo Hospodin nejvyšší, hrozný, jest král veliký nade vší zemi.

Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.

Uvozuje lidi v moc naši, a národy pod nohy naše.

Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. Sela.

Oddělil nám za dědictví naše slávu Jákobovu, kteréhož miloval. Sélah.

Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.

Vstoupil Bůh s troubením, Hospodin s zvukem trouby.

Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!

Žalmy zpívejte Bohu, zpívejte; zpívejte žalmy králi našemu, zpívejte.

Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!

Nebo král vší země Bůh jest, zpívejte žalmy rozumně.

Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.

Kralujeť Bůh nad národy, Bůh sedí na trůnu svém svatém. [ (Psalms 47:10) Knížata národů připojili se k lidu Boha Abrahamova; nebo pavézy země Boží jsou, pročež on náramně vyvýšen jest. ]

La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.