Psalms 140

أَنْقِذْنِي يَا رَبُّ مِنْ أَهْلِ الشَّرِّ. مِنْ رَجُلِ الظُّلْمِ احْفَظْنِي.
خداوندا، مرا از دست مردم شریر نجات بده و از شر ظالم حفظ کن.
الَّذِينَ يَتَفَكَّرُونَ بِشُرُورٍ فِي قُلُوبِهِمْ. الْيَوْمَ كُلَّهُ يَجْتَمِعُونَ لِلْقِتَالِ.
آنها همیشه به فکر دسیسه هستند و جنگ و دعوا به راه می‌اندازند.
سَنُّوا أَلْسِنَتَهُمْ كَحَيَّةٍ. حُمَةُ الأُفْعُوَانِ تَحْتَ شِفَاهِهِمْ. سِلاَهْ.
زبانشان چون نیش مار تیز و سخنانشان مانند زهر افعی است.
احْفَظْنِي يَا رَبُّ مِنْ يَدَيِ الشِّرِّيرِ. مِنْ رَجُلِ الظُّلْمِ أَنْقِذْنِي. الَّذِينَ تَفَكَّرُوا فِي تَعْثِيرِ خُطُوَاتِي.
خداوندا، مرا از چنگ اشخاص شریر رهایی بده و از شر مردم ظالم، که نقشهٔ نابودی مرا می‌کشند، نجات بده.
أَخْفَى لِي الْمُسْتَكْبِرُونَ فَخًّا وَحِبَالاً. مَدُّوا شَبَكَةً بِجَانِبِ الطَّرِيقِ. وَضَعُوا لِي أَشْرَاكًا. سِلاَهْ.
مردم متکبّر برای من دام گسترده و سر راهم تَله گذاشته‏اند تا مرا دستگیر کنند.
قُلْتُ لِلرَّبِّ: «أَنْتَ إِلهِي». أَصْغِ يَا رَبُّ إِلَى صَوْتِ تَضَرُّعَاتِي.
به خداوند می‌گویم: «تو خدای من هستی،» به دعا و زاری من گوش بده.
يَا رَبُّ السَّيِّدُ، قُوَّةَ خَلاَصِي، ظَلَّلْتَ رَأْسِي فِي يَوْمِ الْقِتَالِ.
ای خداوند، خدای من، ای حامی پُرقدرت من، تو در میدان جنگ از من حمایت کردی.
لاَ تُعْطِ يَا رَبُّ شَهَوَاتِ الشِّرِّيرِ. لاَ تُنَجِّحْ مَقَاصِدَهُ. يَتَرَفَّعُونَ. سِلاَهْ.
خداوندا، مگذار که شریران به مراد خود برسند و نقشه‌های پلید خود را عملی کنند.
أَمَّا رُؤُوسُ الْمُحِيطِينَ بِي فَشَقَاءُ شِفَاهِهِمْ يُغَطِّيهِمْ.
مگذار دشمنانم پیروز شوند بلکه توطئهٔ آنها را بلای جان خودشان گردان.
لِيَسْقُطْ عَلَيْهِمْ جَمْرٌ. لِيُسْقَطُوا فِي النَّارِ، وَفِي غَمَرَاتٍ فَلاَ يَقُومُوا.
اخگرهای آتش بر سرشان بریزد و به چاهی بیفتند که هرگز نتوانند بیرون بیایند.
رَجُلُ لِسَانٍ لاَ يَثْبُتُ فِي الأَرْضِ. رَجُلُ الظُّلْمِ يَصِيدُهُ الشَّرُّ إِلَى هَلاَكِهِ.
کاش آنانی که سخنان ناحق برضد دیگران می‌گویند، کامران نشوند و بگذار که شرارت، مردم شریر را نابود کند.
قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ الرَّبَّ يُجْرِي حُكْمًا لِلْمَسَاكِينِ وَحَقًّا لِلْبَائِسِينَ.
خداوندا، می‌دانم که به فریاد مسکینان می‏رسی و حق مظلومان را از ظالمان می‏گیری.
إِنَّمَا الصِّدِّيقُونَ يَحْمَدُونَ اسْمَكَ. الْمُسْتَقِيمُونَ يَجْلِسُونَ فِي حَضْرَتِكَ.
نیکوکاران تو را ستایش خواهند کرد و در حضور تو زیست خواهند نمود.