Genesis 44

praecepit autem Ioseph dispensatori domus suae dicens imple saccos eorum frumento quantum possunt capere et pone pecuniam singulorum in summitate sacci

scyphum autem meum argenteum et pretium quod dedit tritici pone in ore sacci iunioris factumque est ita

et orto mane dimissi sunt cum asinis suis

iamque urbem exierant et processerant paululum tum Ioseph arcessito dispensatore domus surge inquit persequere viros et adprehensis dicito quare reddidistis malum pro bono

scyphum quem furati estis ipse est in quo bibit dominus meus et in quo augurari solet pessimam rem fecistis

fecit ille ut iusserat et adprehensis per ordinem locutus est

qui responderunt quare sic loquitur dominus noster ut servi tui tantum flagitii commiserint

pecuniam quam invenimus in summitate saccorum reportavimus ad te de terra Chanaan et quomodo consequens est ut furati simus de domo domini tui aurum vel argentum

apud quemcumque fuerit inventum servorum tuorum quod quaeris moriatur et nos servi erimus domini nostri

qui dixit fiat iuxta vestram sententiam apud quem fuerit inventum ipse sit servus meus vos autem eritis innoxii

itaque festinato deponentes in terram saccos aperuerunt singuli

quos scrutatus incipiens a maiore usque ad minimum invenit scyphum in sacco Beniamin

at illi scissis vestibus oneratisque rursum asinis reversi sunt in oppidum

primusque Iudas cum fratribus ingressus est ad Ioseph necdum enim de loco abierat omnesque ante eum in terra pariter corruerunt

quibus ille ait cur sic agere voluistis an ignoratis quod non sit similis mei in augurandi scientia

cui Iudas quid respondebimus inquit domino meo vel quid loquemur aut iusti poterimus obtendere Deus invenit iniquitatem servorum tuorum en omnes servi sumus domini mei et nos et apud quem inventus est scyphus

respondit Ioseph absit a me ut sic agam qui furatus est scyphum ipse sit servus meus vos autem abite liberi ad patrem vestrum

accedens propius Iudas confidenter ait oro domine mi loquatur servus tuus verbum in auribus tuis et ne irascaris famulo tuo tu es enim post Pharaonem

dominus meus interrogasti prius servos tuos habetis patrem aut fratrem

et nos respondimus tibi domino meo est nobis pater senex et puer parvulus qui in senecta illius natus est cuius uterinus frater est mortuus et ipsum solum habet mater sua pater vero tenere diligit eum

dixistique servis tuis adducite eum ad me et ponam oculos meos super illum

suggessimus domino meo non potest puer relinquere patrem suum si enim illum dimiserit morietur

et dixisti servis tuis nisi venerit frater vester minimus vobiscum non videbitis amplius faciem meam

cum ergo ascendissemus ad famulum tuum patrem nostrum narravimus ei omnia quae locutus est dominus meus

et dixit pater noster revertimini et emite nobis parum tritici

cui diximus ire non possumus si frater noster minimus descendet nobiscum proficiscemur simul alioquin illo absente non audemus videre faciem viri

atque ille respondit vos scitis quod duos genuerit mihi uxor mea

egressus est unus et dixistis bestia devoravit eum et hucusque non conparet

si tuleritis et istum et aliquid ei in via contigerit deducetis canos meos cum maerore ad inferos

igitur si intravero ad servum tuum patrem nostrum et puer defuerit cum anima illius ex huius anima pendeat

videritque eum non esse nobiscum morietur et deducent famuli tui canos eius cum dolore ad inferos

ego proprie servus tuus qui in meam hunc recepi fidem et spopondi dicens nisi reduxero eum peccati reus ero in patrem meum omni tempore

manebo itaque servus tuus pro puero in ministerium domini mei et puer ascendat cum fratribus suis

non enim possum redire ad patrem absente puero ne calamitatis quae oppressura est patrem meum testis adsistam