Hebrews 1

Ο Θεος, αφου ελαλησε το παλαι προς τους πατερας ημων δια των προφητων πολλακις και πολυτροπως,

multifariam et multis modis olim Deus loquens patribus in prophetis

εν ταις εσχαταις ταυταις ημεραις ελαλησε προς ημας δια του Υιου, τον οποιον εθεσε κληρονομον παντων, δι ου εκαμε και τους αιωνας

novissime diebus istis locutus est nobis in Filio quem constituit heredem universorum per quem fecit et saecula

οστις ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου, και βασταζων τα παντα με τον λογον της δυναμεως αυτου, αφου δι εαυτου εκαμε καθαρισμον των αμαρτιων ημων, εκαθησεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις,

qui cum sit splendor gloriae et figura substantiae eius portansque omnia verbo virtutis suae purgationem peccatorum faciens sedit ad dexteram Maiestatis in excelsis

τοσουτον ανωτερος των αγγελων γενομενος, οσον εξοχωτερον υπερ αυτους ονομα εκληρονομησε.

tanto melior angelis effectus quanto differentius prae illis nomen hereditavit

Διοτι προς τινα των αγγελων ειπε ποτε Υιος μου εισαι συ, Εγω σημερον σε εγεννησα; και παλιν Εγω θελω εισθαι εις αυτον Πατηρ, και αυτος θελει εισθαι εις εμε Υιος;

cui enim dixit aliquando angelorum Filius meus es tu ego hodie genui te et rursum ego ero illi in Patrem et ipse erit mihi in Filium

Οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην, λεγει Και ας προσκυνησωσιν εις αυτον παντες οι αγγελοι του Θεου.

et cum iterum introducit primogenitum in orbem terrae dicit et adorent eum omnes angeli Dei

Και περι μεν των αγγελων λεγει Ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα, και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα

et ad angelos quidem dicit qui facit angelos suos spiritus et ministros suos flammam ignis

περι δε του Υιου Ο θρονος σου, ω Θεε, ειναι εις τον αιωνα του αιωνος σκηπτρον ευθυτητος ειναι το σκηπτρον της βασιλειας σου.

ad Filium autem thronus tuus Deus in saeculum saeculi et virga aequitatis virga regni tui

Ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν δια τουτο εχρισε σε, ο Θεος, ο Θεος σου, ελαιον αγαλλιασεως υπερ τους μετοχους σου

dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem propterea unxit te Deus Deus tuus oleo exultationis prae participibus tuis

και Συ κατ αρχας, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι

et tu in principio Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli

αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη,

ipsi peribunt tu autem permanebis et omnes ut vestimentum veterescent

και ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη Συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.

et velut amictum involves eos et mutabuntur tu autem idem es et anni tui non deficient

Προς τινα δε των αγγελων ειπε ποτε Καθου εκ δεξιων μου, εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου;

ad quem autem angelorum dixit aliquando sede a dextris meis quoadusque ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum

Δεν ειναι παντες λειτουργικα πνευματα εις υπηρεσιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας να κληρονομησωσι σωτηριαν;

nonne omnes sunt administratorii spiritus in ministerium missi propter eos qui hereditatem capient salutis