Hebrews 1

Ο Θεος, αφου ελαλησε το παλαι προς τους πατερας ημων δια των προφητων πολλακις και πολυτροπως,

Efterat Gud fordum hadde talt mange ganger og på mange måter til fedrene ved profetene, så har han i disse siste dager talt til oss ved Sønnen,

εν ταις εσχαταις ταυταις ημεραις ελαλησε προς ημας δια του Υιου, τον οποιον εθεσε κληρονομον παντων, δι ου εκαμε και τους αιωνας

som han har satt til arving over alle ting, ved hvem han og har gjort verden,

οστις ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου, και βασταζων τα παντα με τον λογον της δυναμεως αυτου, αφου δι εαυτου εκαμε καθαρισμον των αμαρτιων ημων, εκαθησεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις,

han som er avglansen av hans herlighet og avbilledet av hans vesen og bærer alle ting ved sin krafts ord, og som derfor, da han hadde gjort renselse for våre synder, satte sig ved Majestetens høire hånd i det høie,

τοσουτον ανωτερος των αγγελων γενομενος, οσον εξοχωτερον υπερ αυτους ονομα εκληρονομησε.

og er blitt så meget større enn englene som han har arvet et herligere navn fremfor dem.

Διοτι προς τινα των αγγελων ειπε ποτε Υιος μου εισαι συ, Εγω σημερον σε εγεννησα; και παλιν Εγω θελω εισθαι εις αυτον Πατηρ, και αυτος θελει εισθαι εις εμε Υιος;

For til hvem av englene har han nogen tid sagt: Du er min sønn, jeg har født dig idag, og atter: Jeg vil være ham en far, og han skal være mig en sønn?

Οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην, λεγει Και ας προσκυνησωσιν εις αυτον παντες οι αγγελοι του Θεου.

Men når han atter fører den førstefødte inn i verden, sier han: Og alle Guds engler skal tilbede ham.

Και περι μεν των αγγελων λεγει Ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα, και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα

Og om englene sier han: Han som gjør sine engler til vinder og sine tjenere til ildslue,

περι δε του Υιου Ο θρονος σου, ω Θεε, ειναι εις τον αιωνα του αιωνος σκηπτρον ευθυτητος ειναι το σκηπτρον της βασιλειας σου.

men om Sønnen: Din trone, Gud, står i all evighet, og rettvishets kongestav er ditt rikes kongestav;

Ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν δια τουτο εχρισε σε, ο Θεος, ο Θεος σου, ελαιον αγαλλιασεως υπερ τους μετοχους σου

du elsket rettferd og hatet urett; derfor har, Gud, din Gud salvet dig med gledens olje fremfor dine medbrødre.

και Συ κατ αρχας, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου ειναι οι ουρανοι

Og: Du, Herre, grunnfestet i begynnelsen jorden, og himlene er dine henders verk;

αυτοι θελουσιν απολεσθη, συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον θελουσι παλαιωθη,

de skal forgå, men du blir, og de skal alle eldes som et klædebon,

και ως περιενδυμα θελεις τυλιξει αυτους, και θελουσιν αλλαχθη Συ ομως εισαι ο αυτος, και τα ετη σου δεν θελουσιν εκλειψει.

og som en kåpe skal du rulle dem sammen, og de skal omskiftes; men du er den samme, og dine år skal ikke få ende.

Προς τινα δε των αγγελων ειπε ποτε Καθου εκ δεξιων μου, εωσου θεσω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου;

Men til hvem av englene har han nogen tid sagt: Sett dig ved min høire hånd, til jeg får lagt dine fiender til skammel for dine føtter?

Δεν ειναι παντες λειτουργικα πνευματα εις υπηρεσιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας να κληρονομησωσι σωτηριαν;

Er de ikke alle tjenende ånder, som sendes ut til tjeneste for deres skyld som skal arve frelse?