Psalms 141

Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

Salmo de David. JEHOVÁ, á ti he clamado; apresúrate á mí; Escucha mi voz, cuando te invocare.

[] Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

Sea enderezada mi oración delante de ti como un perfume, El don de mis manos como la ofrenda de la tarde.

Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

Pon, oh JEHOVÁ, guarda á mi boca: Guarda la puerta de mis labios.

Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

No dejes se incline mi corazón á cosa mala, Á hacer obras impías Con los que obran iniquidad, Y no coma yo de sus deleites.

Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

Que el justo me castigue, será un favor, Y que me reprenda será un excelente bálsamo. Que no me herirá la cabeza: Así que aun mi oración tendrán en sus calamidades.

Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

Serán derribados en lugares peñascosos sus jueces, Y oirán mis palabras, que son suaves.

Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.

Como quien hiende y rompe la tierra, Son esparcidos nuestros huesos á la boca de la sepultura.

Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

Por tanto á ti, oh JEHOVÁ Señor, miran mis ojos: En ti he confiado, no desampares mi alma.

Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

Guárdame de los lazos que me han tendido, Y de los armadijos de los que obran iniquidad.

Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.

Caigan los impíos á una en sus redes, Mientras yo pasaré adelante.