Psalms 95

Gelin, RAB’be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Şükranla huzuruna çıkalım, O’na sevinç ilahileri yükseltelim!

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Çünkü RAB ulu Tanrı’dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

Yerin derinlikleri O’nun elindedir, Dağların dorukları da O’nun.

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

Deniz O’nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O’nun elleri biçim verdi.

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB’bin önünde diz çökelim.

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

[] Çünkü O Tanrımız’dır, Bizse O’nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

[] Meriva’da, o gün çölde, Massa’da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

[] [] Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.