Psalms 95

Oh magsiparito kayo, tayo'y magsiawit sa Panginoon: tayo'y magkaingay na may kagalakan sa malaking bato na ating kaligtasan.

Kom, la oss juble for Herren, la oss rope med fryd for vår frelses klippe!

Tayo'y magsiharap sa kaniyang harapan na may pagpapasalamat, tayo'y magkaingay na may kagalakan sa kaniya na may mga pagaawitan.

La oss trede frem for hans åsyn med pris, la oss juble for ham med salmer!

Sapagka't ang Panginoon ay dakilang Dios, at dakilang Hari sa lahat ng mga dios,

For Herren er en stor Gud og en stor konge over alle guder,

Na sa kaniyang kamay ang mga malalim na dako ng lupa, ang mga kataasan ng mga bundok ay kaniya rin.

han som har jordens dyp i sin hånd og fjellenes høider i eie,

Ang dagat ay kaniya, at kaniyang ginawa: at ang kaniyang mga kamay ay lumikha ng tuyong lupa.

han som eier havet, for han har skapt det, og hans hender har gjort det tørre land.

Oh magsiparito kayo, tayo'y magsisamba at magsiyukod; tayo'y magsiluhod sa harap ng Panginoon na May-lalang sa atin.

Kom, la oss kaste oss ned og bøie kne, la oss knele for Herrens, vår skapers åsyn!

Sapagka't siya'y ating Dios, at tayo'y bayan ng kaniyang pastulan, at mga tupa ng kaniyang kamay. Ngayon, kung inyong didinggin ang kaniyang tinig!

For han er vår Gud, og vi er det folk han før, og den hjord hans hånd leder. Vilde I dog idag høre hans røst!

Huwag ninyong papagmatigasin ang inyong puso, gaya sa Meriba, gaya sa kaarawan ng Masa sa ilang:

Forherd ikke eders hjerte, likesom ved Meriba, likesom på Massadagen i ørkenen,

Nang tuksuhin ako ng inyong mga magulang, tinikman ako, at nakita ang gawa ko.

hvor eders fedre fristet mig! De satte mig på prøve, de som dog hadde sett min gjerning.

Apat na pung taong namanglaw ako sa lahing yaon, at aking sinabi, Bayan na nagkakamali sa kanilang puso. At hindi naalaman ang aking mga daan:

Firti år vemmedes jeg ved den slekt, og jeg sa: De er et folk med forvillet hjerte, og de kjenner ikke mine veier.

Kaya't ako'y sumumpa sa aking poot, na sila'y hindi magsisipasok sa aking kapahingahan.

Så svor jeg i min vrede: Sannelig, de skal ikke komme inn til min hvile.