Psalms 122

Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.