Psalms 95

 Kommen, låtom oss höja glädjerop till HERREN,  jubel till vår frälsnings klippa.

بیایید خداوند را بسراییم و برای او که پشتیبان و نجات‌دهندهٔ ماست، آواز شادمانی سر دهیم.

 Låtom oss träda fram för hans ansikte med tacksägelse  och höja jubel till honom med lovsånger.

با شکرگزاری به پیشگاه او بیاییم و با سراییدن سرودهای شاد، او را پرستش نماییم.

 Ty HERREN är en stor Gud,  en stor konung över alla gudar.

زیرا خداوند، خدای متعال است، پادشاه بزرگ بر تمام خدایان.

 Han har jordens djup i sin hand,  och bergens höjder äro hans;

او فرمانروای سراسر زمین است، از اعماق اقیانوسها تا فراز بلندترین قلّه‌ها.

 hans är havet, ty han har gjort det,  och hans händer hava danat det torra.

زمین و دریاها همه به او تعلّق دارند زیرا که او آنها را ساخته است.

 Kommen, låtom oss tillbedja och nedfalla,  låtom oss knäböja för HERREN, vår skapare.

بیایید در پیشگاه او، سرِ تعظیم فرود آوریم و او را بپرستیم، بیایید در حضور او زانو بزنیم، زیرا که او ما را آفریده است.

 Ty han är vår Gud,  och vi äro det folk som han har till sin hjord,  vi äro får som stå under hans vård.

او خدای ما و ما قوم او هستیم، ما گلّهٔ او و او شبان ماست. به آنچه او امروز می‌گوید، گوش کنید:

 O att I villen i dag höra hans röst!  Förhärden icke edra hjärtan såsom i Meriba,  såsom på Massas dag i öknen,

«مانند اجدادتان در بیابان مریبا و مسّا، تمرّد نکنید.

 där edra fäder frestade mig,  där de prövade mig, fastän de hade sett mina verk.

آنها در آنجا مرا امتحان کردند، درحالی‌که همهٔ كارهایی را که انجام داده بودم، با چشمان خود دیده بودند.

 I fyrtio år var det släktet mig till leda,  och jag sade: »De äro ett folk som far vilse med sitt hjärta,  och de vilja icke veta av mina vägar.»

مدّت چهل سال از آنها بیزار بودم و گفتم: این مردم ذاتاً گمراه هستند و از دستورات من سرپیچی می‌کنند!

 Så svor jag då i min vrede:  »De skola icke komma in i min vila.»

در خشم سوگند یاد کردم که آنها به آرامی من نخواهند رسید.»