Psalms 130

En vallfartssång.  Ur djupen ropar jag till dig, HERRE.

خداوندا، از شدّت غم و اندوه به درگاه تو فریاد می‌کنم.

 Herre, hör min röst,  låt dina öron akta på      mina böners ljud.

خداوندا، فریاد مرا بشنو و به دعای من توجّه فرما.

 Om du, HERRE, vill tillräkna missgärningar,      Herre, vem kan då bestå?

خداوندا، اگر گناهان ما را به یاد آوری، چه کسی تبرئه خواهد شد؟

 Dock, hos dig är ju förlåtelse,      på det att man må frukta dig.

امّا تو، خدای بخشنده هستی و ما باید به تو احترام بگذاریم.

 Jag väntar efter HERREN,      min själ väntar,      och jag hoppas på hans ord.

من بی‌صبرانه منتظر کمک از جانب خداوند هستم، زیرا به وعدهٔ او اعتماد دارم.

 Min själ väntar efter Herren      mer än väktarna efter morgonen,      ja, mer än väktarna efter morgonen.

من بیشتر از نگهبانانی که منتظر طلوع صبح هستند، در انتظار خداوند می‌باشم.

 Hoppas på HERREN, Israel;      ty hos HERREN är nåd,  och mycken förlossning är hos honom.

ای اسرائیل، بر خداوند توکّل کن، زیرا از روی محبّت پایدارش همیشه مایل است که شما را نجات بخشد.

 Och han skall förlossa Israel      från alla dess missgärningar.

او قوم خود، اسرائیل را از تمام گناهانشان نجات می‏بخشد.