Psalms 122

En vallfartssång; av David.  Jag gladdes, när man sade till mig:  »Vi skola gå till HERRENS hus.»

Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

 Våra fötter fingo träda in  i dina portar, Jerusalem,

Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

 Jerusalem, du nyuppbyggda stad,  där hus sluter sig väl till hus,

Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

 dit stammarna draga upp,      HERRENS stammar,      efter lagen för Israel,  till att prisa HERRENS namn.

Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israëls, om den Naam des HEEREN te danken.

 Ty där äro ställda      domarstolar,  stolar för Davids hus.

Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

 Önsken Jerusalem frid;  ja, dem gånge väl, som älska dig.

Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

 Frid vare inom dina murar,  välgång i dina palats!

Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

 För mina bröders och vänners skull  vill jag tillsäga dig frid.

Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

 För HERRENS, vår Guds, hus' skull  vill jag söka din välfärd.

Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.