Isaiah 21

Utsaga om Öknen vid havet.  Likasom en storm      som far fram i Sydlandet  kommer det från öknen,      från det fruktansvärda landet.

De last der woestijn aan de zee. Gelijk de wervelwinden in het zuiden henen doorgaan, zal hij uit de woestijn komen, uit een vreselijk land.

 En gruvlig syn      har blivit mig kungjord:  »Härjare härja,      rövare röva.  Drag upp, du Elam!      Träng på, du Mediens folk!  På all suckan      vill jag göra slut.»

Een hard gezicht is mij te kennen gegeven: die trouweloze handelt trouwelooslijk, en die verstoorder verstoort; trek op, o Elam! beleger ze, o Media! Ik heb al haar zuchting doen ophouden.

 Fördenskull darra      nu mina länder,  ångest griper mig,      lik en barnaföderskas ångest;  förvirring kommer över mig,      så att jag icke kan höra,  förskräckelse fattar mig,      så att jag icke kan se.

Daarom zijn mijn lendenen vol van grote krankheid, bange weeën hebben mij aangegrepen, gelijk de bange weeën van een, die baart; ik krom mij van horen, ik word ontsteld van het aanzien.

 Mitt hjärta är utom sig,      jag kväljes av förfäran;  skymningen, som jag längtade efter,      vållar mig nu skräck.

Mijn hart dwaalt, gruwen verschrikt mij, de schemering, waar ik naar verlangd heb, stelt Hij mij tot beving.

 Man dukar bord,      man breder ut täcken,      man äter och dricker.  Nej, stån upp, I furstar;      smörjen edra sköldar!

Bereid de tafel, zie toe, gij wachter! eet, drink; maakt u op, gij vorsten, bestrijkt het schild!

 Ty så har Herren      sagt till mig:  »Gå och ställ ut en väktare;  vad han får se, det må han förkunna.

Want aldus heeft de Heere tot mij gezegd: Ga heen, zet een wachter, laat hem aanzeggen, wat hij ziet.

 Och om han ser ett tåg,      ryttare par efter par,  ett tåg av åsnor,      ett tåg av kameler,  då må han giva akt,      noga giva akt.»

En hij zag een wagen, een paar ruiters, een wagen met ezels, een wagen met kemels; en hij merkte zeer nauw op, met grote opmerking.

 Och denne ropade,      såsom ett lejon ryter:  »Herre, här står jag      på vakt beständigt,      dagen igenom,  och jag förbliver      här på min post      natt efter natt.

En hij riep: Een leeuw, Heere! ik sta op den wachttoren geduriglijk bij dag, en op mijn hoede zet ik mij ganse nachten.

 Och se, nu kommer här      ett tåg av män,      ryttare par efter par!»  Och åter talade han och sade:      »Fallet, fallet är Babel!  Alla dess gudabeläten      äro nedbrutna till jorden.»

En zie nu, daar komt een wagen mannen, en een paar ruiters! Toen antwoordde hij, en zeide: Babel is gevallen, zij is gevallen! en al de gesneden beelden harer goden heeft Hij verbroken tegen de aarde.

 O du mitt krossade,      mitt söndertröskade folk,  vad jag har hört      av HERREN Sebaot,  Israels Gud,      det har jag förkunnat för eder.

O mijn dorsing, en de tarwe mijns dorsvloers! wat ik gehoord heb van den HEERE der heirscharen, den God Israëls, dat heb ik ulieden aangezegd.

Utsaga om Duma.  Man ropar till mig från Seir:  »Väktare, vad lider natten?  Väktare, vad lider natten?»

De last van Duma. Men roept tot mij uit Seir: Wachter! wat is er van den nacht? Wachter! wat is er van den nacht?

 Väktaren svarar:      »Morgon har kommit,      och likväl är det natt.  Viljen I fråga mer, så frågen;      kommen tillbaka igen.»

De wachter zeide: De morgenstond is gekomen, en het is nog nacht; wilt gijlieden vragen, vraagt; keert weder, komt.

Utsaga över Arabien.  Tagen natthärbärge i Arabiens vildmark,  I karavaner från Dedan.

De last tegen Arabië. In het woud van Arabië zult gijlieden vernachten, o gij reizende gezelschappen van Dedanieten!

 Må man komma emot de törstande  och giva dem vatten.  Ja, inbyggarna i Temas land  gå de flyktande till mötes med bröd.

Komt den dorstige tegemoet met water; de inwoners des lands van Thema zijn den vluchtende met zijn brood bejegend.

 Ty de fly undan svärd,  undan draget svärd,  och undan spänd båge  och undan krigets tunga.

Want zij vluchten voor de zwaarden, voor het uitgetrokken zwaard, en voor den gespannen boog, en voor de zwarigheid des krijgs.

Ty så har Herren sagt till mig: Om ett år, såsom dagakarlen räknar året, skall all Kedars härlighet vara förgången,

Want alzo heeft de HEERE tot mij gezegd: Nog binnen een jaar, gelijk de jaren eens dagloners zijn, zo zal de heerlijkheid van Kedar ten ondergaan.

och föga skall då vara kvar av Kedars hjältars bågar, så många de äro. Ty så har HERREN, Israels Gud, talat.

En het overgebleven getal der schutters, de helden der Kedarenen, zullen minder worden, want de HEERE, de God Israëls heeft het gesproken.