Psalms 141

Salmo de David. JEHOVÁ, á ti he clamado; apresúrate á mí; Escucha mi voz, cuando te invocare.

Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

Sea enderezada mi oración delante de ti como un perfume, El don de mis manos como la ofrenda de la tarde.

[] Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

Pon, oh JEHOVÁ, guarda á mi boca: Guarda la puerta de mis labios.

Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

No dejes se incline mi corazón á cosa mala, Á hacer obras impías Con los que obran iniquidad, Y no coma yo de sus deleites.

Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

Que el justo me castigue, será un favor, Y que me reprenda será un excelente bálsamo. Que no me herirá la cabeza: Así que aun mi oración tendrán en sus calamidades.

Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

Serán derribados en lugares peñascosos sus jueces, Y oirán mis palabras, que son suaves.

Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

Como quien hiende y rompe la tierra, Son esparcidos nuestros huesos á la boca de la sepultura.

Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.

Por tanto á ti, oh JEHOVÁ Señor, miran mis ojos: En ti he confiado, no desampares mi alma.

Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

Guárdame de los lazos que me han tendido, Y de los armadijos de los que obran iniquidad.

Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

Caigan los impíos á una en sus redes, Mientras yo pasaré adelante.

Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.