Psalms 82

(Un psalm al lui Asaf.) Dumnezeu stă în adunarea lui Dumnezeu; El judecă în mijlocul dumnezeilor.

Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:

-,,Pînă cînd veţi judeca strîmb, şi veţi căuta la faţa celor răi? -

“Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? Sela

Faceţi dreptate celui slab şi orfanului, daţi dreptate nenorocitului şi săracului,

Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.

Scăpaţi pe cel nevoiaş şi lipsit, izbăviţi -i din mîna celor răi.``

Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”

Dar ei nu vor să ştie de nimic, nu pricep'nimic, ci umblă în întunerec; de aceea se clatină toate temeliile pămîntului.

Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.

Eu am zis: ,,Sînteţi dumnezei, toţi sînteţi fii ai Celui Prea Înalt.``

[] “ ‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi’nin oğullarısınız hepiniz!’

Însă veţi muri ca nişte oameni, veţi cădea ca un domnitor oarecare.`` -

Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”

Scoală-Te, Dumnezeule, şi judecă pămîntul! Căci toate neamurile sînt ale Tale.

Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.