I Corinthians 5

I det hele høres det om hor iblandt eder, og det slikt hor som ikke engang nevnes blandt hedningene: at en holder sig til sin fars hustru.

Γενικως ακουεται οτι ειναι μεταξυ σας πορνεια, και τοιαυτη πορνεια, ητις ουδε μεταξυ των εθνων ονομαζεται, ωστε να εχη τις την γυναικα του πατρος αυτου.

Og I er opblåst, mens I langt heller skulde sørge, så den som har gjort denne gjerning, kunde bli støtt ut fra eder.

Και σεις εισθε πεφυσιωμενοι, και δεν επενθησατε μαλλον, δια να εκβληθη εκ μεσου υμων ο πραξας το εργον τουτο.

For jeg for min del, som vel er fraværende med legemet, men nærværende med ånden, har allerede, som om jeg var nærværende, felt den dom over den som har gjort dette,

Διοτι εγω ως απων κατα το σωμα, παρων ομως κατα το πνευμα, εκρινα ηδη ως παρων τον ουτω πραξαντα τουτο,

at han skal I vår Herre Jesu navn, idet I og min ånd samles i vår Herre Jesu kraft,

εν τω ονοματι του Κυριου ημων Ιησου Χριστου αφου συναχθητε σεις και το εμον πνευμα με την δυναμιν του Κυριου ημων Ιησου Χριστου

overgis til Satan til kjødets ødeleggelse, forat hans ånd kan bli frelst på den Herre Jesu dag.

να παραδωσητε τον τοιουτον εις τον Σαταναν προς ολεθρον της σαρκος, δια να σωθη το πνευμα αυτου εν τη ημερα του Κυριου Ιησου.

Det er ikke smukt det som I roser eder av. Vet I ikke at en liten surdeig syrer hele deigen?

Δεν ειναι καλον το καυχημα σας. Δεν εξευρετε οτι ολιγη ζυμη καμνει ολον το φυραμα ενζυμον;

Rens derfor ut den gamle surdeig, så I kan være ny deig, likesom I er usyrede! for vårt påskelam er jo slaktet: Kristus.

Καθαρισθητε λοιπον απο της παλαιας ζυμης, δια να ησθε νεον φυραμα, καθως εισθε αζυμοι. Διοτι το πασχα ημων εθυσιασθη υπερ ημων, ο Χριστος

La oss derfor holde høitid, ikke med gammel surdeig eller med ondskaps og ugudelighets surdeig, men med renhets og sannhets usyrede brød!

ωστε ας εορταζωμεν ουχι με ζυμην παλαιαν, ουδε με ζυμην κακιας και πονηριας, αλλα με ενζυμα ειλικρινειας και αληθειας.

Jeg skrev til eder i mitt brev at I ikke skulde ha omgang med horkarler -

Σας εγραψα εν τη επιστολη να μη συναναστρεφησθε με πορνους,

jeg mente ikke i almindelighet horkarlene i denne verden eller de havesyke og røverne eller avgudsdyrkerne, ellers måtte I jo gå ut av verden;

και ουχι διολου με τους πορνους του κοσμου τουτου η με τους πλεονεκτας η αρπαγας η ειδωλολατρας επειδη τοτε πρεπει να εξελθητε απο του κοσμου.

men det jeg skrev til eder, var at I ikke skulde ha omgang med nogen som kalles en bror og er en horkarl eller havesyk eller avgudsdyrker eller baktaler eller dranker eller røver, så I ikke engang eter sammen med ham.

Αλλα τωρα σας εγραψα να μη συναναστρεφησθε, εαν τις αδελφος ονομαζομενος ηναι πορνος η πλεονεκτης η ειδωλολατρης η λοιδορος η μεθυσος η αρπαξ με τον τοιουτον μηδε να συντρωγητε.

For hvad har vel jeg med å dømme dem som er utenfor? dømmer ikke også I bare dem som er innenfor?

Διοτι τι με μελει να κρινω και τους εξω; δεν κρινετε σεις τους εσω;

men dem som er utenfor, skal Gud dømme. Støt da den onde ut fra eder!

Τους δε εξω ο Θεος θελει κρινει. Οθεν εκβαλετε τον κακον εκ μεσου υμων.