Psalms 122

En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.

Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!

Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,

Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!

Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.

Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!

Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Der være fred innen din voll, ro i dine saler!

Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!

Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.

Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.