Hebrews 3

Wherefore, holy brethren, partakers of the heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our profession, Christ Jesus;

بنابراین ای دوستان من، ای مقدّسینی كه در دعوتی آسمانی شریک هستید، به عیسی كه رسول و كاهن اعظم ایمان ماست چشم بدوزید،

Who was faithful to him that appointed him, as also Moses was faithful in all his house.

تا بدانید چقدر به خدایی كه او را برای انجام این كار برگزید، وفادار بود، همان‌طور كه موسی نیز در تمام خانهٔ خدا وفادار بود.

For this man was counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as he who hath builded the house hath more honour than the house.

کسی‌که خانه‌ای بنا می‌کند، بیش از خود خانه سزاوار احترام است، به همین نحو عیسی نیز بیش از موسی شایسته احترام است.

For every house is builded by some man; but he that built all things is God.

هر خانه البتّه سازنده‌ای دارد، امّا خدا سازندهٔ همهٔ چیزهاست.

And Moses verily was faithful in all his house, as a servant, for a testimony of those things which were to be spoken after;

موسی در تمام خانهٔ خدا مانند یک خادم باوفا خدمت می‌کرد تا دربارهٔ پیامی كه بعدها می‌باید اعلام شود، شهادت دهد.

But Christ as a son over his own house; whose house are we, if we hold fast the confidence and the rejoicing of the hope firm unto the end.

امّا مسیح به عنوان فرزند و صاحب خانه‌ای وفادار است. ما آن خانه هستیم، به شرطی كه آن اعتماد و اطمینانی را كه امید به ما می‌بخشد تا به آخر محكم نگاه داریم.

Wherefore (as the Holy Ghost saith, To day if ye will hear his voice,

زیرا چنانکه روح‌القدس می‌فرماید: «امروز اگر صدای خدا را بشنوید،

Harden not your hearts, as in the provocation, in the day of temptation in the wilderness:

مانند زمانی‌که در بیابان سركشی می‌کردید، تمرّد نكنید. در آن زمان نیاکان شما در بیابان مرا آزمودند.

When your fathers tempted me, proved me, and saw my works forty years.

آری، نیاکان شما با وجود آنكه آنچه در چهل سال كرده بودم دیدند، باز مرا امتحان كردند و آزمودند.

Wherefore I was grieved with that generation, and said, They do alway err in their heart; and they have not known my ways.

به این سبب به آن قوم خشمگین شدم و گفتم: افكار آنها منحرف است و هرگز راههای مرا نیاموختند

So I sware in my wrath, They shall not enter into my rest.)

و در خشم خود سوگند یاد كردم كه آنها به آرامی من نخواهند رسید.»

Take heed, brethren, lest there be in any of you an evil heart of unbelief, in departing from the living God.

ای دوستان من، مواظب باشید در میان شما كسی نباشد كه قلبی آن‌قدر شریر و بی‌ایمان داشته باشد كه از خدای زنده روی‌گردان شود.

But exhort one another daily, while it is called To day; lest any of you be hardened through the deceitfulness of sin.

در عوض، برای آنكه هیچ‌یک از شما فریب گناه را نخورد و متمرّد نشود، باید همیشه تا زمانی‌که كلمهٔ «امروز» را بكار می‌بریم، یكدیگر را تشویق نمایید.

For we are made partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence stedfast unto the end;

زیرا اگر ما اعتماد اولیهٔ خود را تا به آخر نگاه داریم با مسیح شریک هستیم،

While it is said, To day if ye will hear his voice, harden not your hearts, as in the provocation.

یا چنانکه كتاب‌مقدّس می‌فرماید: «امروز اگر صدای او را بشنوید، مانند زمانی‌که سركشی كردید، تمرّد نكنید.»

For some, when they had heard, did provoke: howbeit not all that came out of Egypt by Moses.

چه كسانی صدای خدا را شنیدند و سركشی كردند؟ آیا همان كسانی نبودند كه با هدایت موسی از مصر بیرون آمدند؟

But with whom was he grieved forty years? was it not with them that had sinned, whose carcases fell in the wilderness?

و خدا نسبت به چه كسانی مدّت چهل سال خشمگین بود؟ آیا نسبت به همان كسانی نبود كه گناه ورزیدند و در نتیجه اجسادشان در بیابانها افتاد؟

And to whom sware he that they should not enter into his rest, but to them that believed not?

و خدا برای چه كسانی سوگند یاد كرد كه به آرامی او نخواهند رسید؟ مگر برای كسانی نبود كه به هیچ‌وجه حاضر نشدند به او توکّل نمایند؟

So we see that they could not enter in because of unbelief.

پس می‌بینیم كه بی‌ایمانی، مانع ورود آنها به آرامی موعود گردید.