Psalms 114

Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,

Οτε εξηλθεν ο Ισραηλ εξ Αιγυπτου, ο οικος του Ιακωβ εκ λαου βαρβαρου,

Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.

Ο Ιουδας εγεινεν αγιος αυτου, ο Ισραηλ δεσποτεια αυτου.

Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.

Η θαλασσα ειδε και εφυγεν ο Ιορδανης εστραφη εις τα οπισω

I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.

τα ορη εσκιρτησαν ως κριοι, οι λοφοι ως αρνια.

Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?

Τι σοι συνεβη, θαλασσα, οτι εφυγες; και συ, Ιορδανη, οτι εστραφης εις τα οπισω;

E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?

τα ορη, οτι εσκιρτησατε ως κριοι; και οι λοφοι, ως αρνια;

Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,

Τρεμε, γη, απο προσωπου του Κυριου, απο προσωπου του Θεου του Ιακωβ

che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.

οστις μετεβαλε την πετραν εις λιμνας υδατων, τον σκληρον βραχον εις πηγας υδατων.