Psalms 124

Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, lo dica pure ora Israele,

Kung hindi ang Panginoon ay naging kakampi natin, sabihin ng Israel ngayon,

se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, quando gli uomini si levarono contro noi,

Kung hindi ang Panginoon ay naging kakampi natin, nang ang mga tao ay magsibangon laban sa atin:

allora ci avrebbero inghiottiti tutti vivi, quando l’ira loro ardeva contro noi;

Nilamon nga nila sana tayong buhay, nang ang kanilang poot ay mangagalab laban sa atin:

allora le acque ci avrebbero sommerso, il torrente sarebbe passato sull’anima nostra;

Tinabunan nga sana tayo ng tubig, dinaanan nga sana ang ating kaluluwa ng agos:

allora le acque orgogliose sarebbero passate sull’anima nostra.

Dinaanan nga sana ang ating kaluluwa ng mga palalong tubig.

Benedetto sia l’Eterno che non ci ha dato in preda ai loro denti!

Purihin ang Panginoon, na hindi tayo ibinigay na pinaka huli sa kanilang mga ngipin.

L’anima nostra è scampata, come un uccello dal laccio degli uccellatori; il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.

Ang kaluluwa natin ay nakatanan na parang ibon sa silo ng mga manghuhuli: ang silo ay nasira, at tayo ay nakatanan.

Il nostro aiuto è nel nome dell’Eterno, che ha fatto il cielo e la terra.

Ang saklolo natin ay nasa pangalan ng Panginoon, na siyang gumawa ng langit at lupa.