Psalms 39

למנצח לידיתון מזמור לדוד אמרתי אשמרה דרכי מחטוא בלשוני אשמרה לפי מחסום בעד רשע לנגדי׃

Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.

נאלמתי דומיה החשיתי מטוב וכאבי נעכר׃

Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem swym; włożę munsztuk w usta moje, póki niepobożny będzie przedemną.

חם לבי בקרבי בהגיגי תבער אש דברתי בלשוני׃

Zaniemiałem milcząc; zamilknąłem i w dobrej sprawie; ale boleść moja bardziej się wzmagała.

הודיעני יהוה קצי ומדת ימי מה היא אדעה מה חדל אני׃

Rozpaliło się serce moje we wnętrznościach moich; w rozmyślaniu mojem rozżarzył się ogień, ażem tak rzekł językiem swoim:

הנה טפחות נתתה ימי וחלדי כאין נגדך אך כל הבל כל אדם נצב סלה׃

Daj mi poznać, Panie! dokończenie moje, i wymiar dni moich jaki jest, abym wiedział, jak długo trwać będę.

אך בצלם יתהלך איש אך הבל יהמיון יצבר ולא ידע מי אספם׃

Otoś na dłoni wymierzył dni moje, a wiek mój jest jako nic przed tobą; zaprawdę szczerą marnością jest wszelki człowiek, choć najduższy. Sela.

ועתה מה קויתי אדני תוחלתי לך היא׃

Zaprawdę pomija człowiek jako cień; zaprawdę próżno się kłopocze, zgromadza, a nie wie, kto to pobierze.

מכל פשעי הצילני חרפת נבל אל תשימני׃

A teraz na cóż oczekuję, Panie? Tyś jest sam oczekiwaniem mojem.

נאלמתי לא אפתח פי כי אתה עשית׃

Przetoż od wszystkich przestępstw moich wybaw mię; na pośmiech głupiemu nie dawaj mię.

הסר מעלי נגעך מתגרת ידך אני כליתי׃

Zaniemiałem, i nie otworzyłem ust moich, przeto, żeś to ty uczynił.

בתוכחות על עון יסרת איש ותמס כעש חמודו אך הבל כל אדם סלה׃

Odejmij odemnie karanie twoje; bom od smagania ręki twojej ustał.

שמעה תפלתי יהוה ושועתי האזינה אל דמעתי אל תחרש כי גר אנכי עמך תושב ככל אבותי׃

Gdy ty gromiąc karzesz człowieka dla nieprawości, wnet niszczysz jako mól grzeczność jego; zaisteć marnością jest wszelki człowiek. Sela.

השע ממני ואבליגה בטרם אלך ואינני׃

Wysłuchajże modlitwę moję, Panie! a wołanie moje przyjmij w uszy swoje, nie milcz na łzy moje; bomci ja przychodniem u ciebie, i komornikiem, jako wszyscy ojcowie moi. Sfolguj mi, abym się posilił, pierwej niżeli odejdę, a nie będzie mię.