Psalms 120

Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Lè m' te nan tray, mwen te rele Seyè a, li te reponn mwen.

En vallfartssång.  Jag ropar till HERREN i min nöd,  och han svarar mig.

Delivre m' non, Seyè, anba moun k'ap bay manti, anba moun k'ap twonpe moun.

 HERRE, rädda min själ      från lögnaktiga läppar,      från en falsk tunga.

Ipokrit, kisa ou merite Bondye fè ou? Kisa pou l' fè ou an plis?

 Varmed bliver du lönad,      både nu och allt framgent,      du falska tunga?

Eske se avèk flèch pwenti sòlda yo? Eske se avèk chabon gayak tou limen?

 Jo, med en våldsverkares skarpa pilar      och med glödande ginstkol.

Malè pou mwen, paske se tankou si m' te rete nan mitan moun peyi Mechèk, osinon nan mitan moun peyi Keda.

 Ve mig, att jag måste dväljas i Meseks land  och bo ibland Kedars hyddor!

Mwen rete twò lontan ak yon bann moun ki pa renmen viv ak kè poze!

 Länge nog har min själ måst bo      ibland dem som hata friden.

Lè mwen menm m'ap pale yo jan pou yo viv byen yonn ak lòt, yo menm se yon sèl bagay ki nan tèt yo, se fè lagè.

 Jag själv håller frid, men säger jag blott ett ord,      äro de redo till strid.