Psalms 122

Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä iloitsen niistä, jotka minulle sanovat: että me menemme Herran huoneeseen,

داؤد کا زیارت کا گیت۔ مَیں اُن سے خوش ہوا جنہوں نے مجھ سے کہا، ”آؤ، ہم رب کے گھر چلیں۔“

Ja että meidän jalkamme pitää seisoman sinun porteissas, Jerusalem.

اے یروشلم، اب ہمارے پاؤں تیرے دروازوں میں کھڑے ہیں۔

Jerusalem on rakennettu kaupungiksi, johon on tuleminen kokoon,

یروشلم شہر یوں بنایا گیا ہے کہ اُس کے تمام حصے مضبوطی سے ایک دوسرے کے ساتھ جُڑے ہوئے ہیں۔

Että sukukunnat astuisivat sinne ylös, Herran sukukunnat, Israelille todistukseksi, kiittämään Herran nimeä.

وہاں قبیلے، ہاں رب کے قبیلے حاضر ہوتے ہیں تاکہ رب کے نام کی ستائش کریں جس طرح اسرائیل کو فرمایا گیا ہے۔

Sillä siellä ovat istuimet rakennetut tuomittaa, Davidin huoneen istuimet.

کیونکہ وہاں تخت عدالت کرنے کے لئے لگائے گئے ہیں، وہاں داؤد کے گھرانے کے تخت ہیں۔

Toivottakaat Jerusalemille rauhaa: he menestyköön, jotka sinua rakastavat!

یروشلم کے لئے سلامتی مانگو! ”جو تجھ سے پیار کرتے ہیں وہ سکون پائیں۔

Rauha olkoon sinun muureis sisällä, ja onni sinun huoneissas!

تیری فصیل میں سلامتی اور تیرے محلوں میں سکون ہو۔“

Minun veljieni ja ystäväini tähden minä toivotan nyt sinulle rauhaa!

اپنے بھائیوں اور ہم سایوں کی خاطر مَیں کہوں گا، ”تیرے اندر سلامتی ہو!“

Herran meidän Jumalamme huoneen tähden etsin minä sinun parastas.

رب ہمارے خدا کے گھر کی خاطر مَیں تیری خوش حالی کا طالب رہوں گا۔