Psalms 122

Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä iloitsen niistä, jotka minulle sanovat: että me menemme Herran huoneeseen,

Ωιδη των Αναβαθμων, του Δαβιδ. Ευφρανθην οτε μοι ειπον, Ας υπαγωμεν εις τον οικον του Κυριου

Ja että meidän jalkamme pitää seisoman sinun porteissas, Jerusalem.

Οι ποδες ημων θελουσιν ιστασθαι εν ταις πυλαις σου, Ιερουσαλημ

Jerusalem on rakennettu kaupungiksi, johon on tuleminen kokoon,

Ιερουσαλημ, η ωκοδομημενη ως πολις συνηρμοσμενη ομου.

Että sukukunnat astuisivat sinne ylös, Herran sukukunnat, Israelille todistukseksi, kiittämään Herran nimeä.

Εκει αναβαινουσιν αι φυλαι, αι φυλαι του Κυριου, κατα το διατεταγμενον εις τον Ισραηλ, δια να δοξολογησωσι το ονομα του Κυριου.

Sillä siellä ovat istuimet rakennetut tuomittaa, Davidin huoneen istuimet.

Διοτι εκει ετεθησαν θρονοι δια κρισιν, οι θρονοι του οικου του Δαβιδ.

Toivottakaat Jerusalemille rauhaa: he menestyköön, jotka sinua rakastavat!

Ζητειτε την ειρηνην της Ιερουσαλημ ας ευτυχωσιν οι αγαπωντες σε.

Rauha olkoon sinun muureis sisällä, ja onni sinun huoneissas!

Ας ηναι ειρηνη εις τα τειχη σου, αφθονια εις τα παλατια σου.

Minun veljieni ja ystäväini tähden minä toivotan nyt sinulle rauhaa!

Ενεκεν των αδελφων μου και των πλησιον μου, θελω λεγει τωρα, Ειρηνη εις σε

Herran meidän Jumalamme huoneen tähden etsin minä sinun parastas.

ενεκεν του οικου Κυριου του Θεου ημων, θελω ζητει το καλον σου.