Psalms 121

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä nostan silmäni mäkiin päin, joista minulle apu tulee.

Ωιδη των Αναβαθμων. Υψονω τους οφθαλμους μου προς τα ορη ποθεν θελει ελθει η βοηθεια μου;

Minun apuni tulee Herralta, joka taivaan ja maan tehnyt on.

Η βοηθεια μου ερχεται απο του Κυριου, του ποιησαντος τον ουρανον και την γην.

Ei hän salli jalkas horjua; eikä se torku, joka sinua kätkee.

Δεν θελει αφησει να κλονισθη ο πους σου ουδε θελει νυσταξει ο φυλαττων σε.

Katso, joka Israelia varjelee, ei se torku eli makaa.

Ιδου, δεν θελει νυσταξει ουδε θελει αποκοιμηθη, ο φυλαττων τον Ισραηλ.

Herra kätkeköön sinua: Herra on sinun varjos, sinun oikialla kädelläs,

Ο Κυριος ειναι ο φυλαξ σου ο Κυριος ειναι η σκεπη σου εκ δεξιων σου.

Ettei aurinko sinua polttaisi päivällä, eikä kuu yöllä.

Την ημεραν ο ηλιος δεν θελει σε βλαψει, ουδε η σεληνη την νυκτα.

Herra kätkeköön sinun kaikesta pahasta: hän kätkeköön sinun sielus!

Ο Κυριος θελει σε φυλαττει απο παντος κακου θελει φυλαττει την ψυχην σου.

Herra kätkeköön sinun uloskäymises ja sisällekäymises, hamasta nyt ja ijankaikkiseen!

Ο Κυριος θελει φυλαττει την εξοδον σου και την εισοδον σου, απο του νυν και εως του αιωνος.