Psalms 130

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.

خداوندا، از شدّت غم و اندوه به درگاه تو فریاد می‌کنم.

Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.

خداوندا، فریاد مرا بشنو و به دعای من توجّه فرما.

Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?

خداوندا، اگر گناهان ما را به یاد آوری، چه کسی تبرئه خواهد شد؟

Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.

امّا تو، خدای بخشنده هستی و ما باید به تو احترام بگذاریم.

Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.

من بی‌صبرانه منتظر کمک از جانب خداوند هستم، زیرا به وعدهٔ او اعتماد دارم.

Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.

من بیشتر از نگهبانانی که منتظر طلوع صبح هستند، در انتظار خداوند می‌باشم.

Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.

ای اسرائیل، بر خداوند توکّل کن، زیرا از روی محبّت پایدارش همیشه مایل است که شما را نجات بخشد.

Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.

او قوم خود، اسرائیل را از تمام گناهانشان نجات می‏بخشد.