Psalms 112

Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.

Övgüler sunun RAB’be! Ne mutlu RAB’den korkan insana, O’nun buyruklarından büyük zevk alana!

Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.

Soyu yeryüzünde güç kazanacak, Doğruların kuşağı kutsanacak.

Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.

Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden, Sonsuza dek sürer doğruluğu.

En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.

Karanlıkta ışık doğar dürüstler için, Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.

Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.

Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren, İşlerini adaletle yürüten insana!

Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.

Asla sarsılmaz, Sonsuza dek anılır doğru insan.

Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.

Kötü haberden korkmaz, Yüreği sarsılmaz, RAB’be güvenir.

Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.

Gözü pektir, korku nedir bilmez, Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.

Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.

[] Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi; Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır, Gücü ve saygınlığı artar.

La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.

Kötü kişi bunu görünce kudurur, Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir. Kötülerin dileği boşa çıkar.