Psalms 120

Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Lè m' te nan tray, mwen te rele Seyè a, li te reponn mwen.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

Delivre m' non, Seyè, anba moun k'ap bay manti, anba moun k'ap twonpe moun.

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

Ipokrit, kisa ou merite Bondye fè ou? Kisa pou l' fè ou an plis?

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

Eske se avèk flèch pwenti sòlda yo? Eske se avèk chabon gayak tou limen?

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

Malè pou mwen, paske se tankou si m' te rete nan mitan moun peyi Mechèk, osinon nan mitan moun peyi Keda.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

Mwen rete twò lontan ak yon bann moun ki pa renmen viv ak kè poze!

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.

Lè mwen menm m'ap pale yo jan pou yo viv byen yonn ak lòt, yo menm se yon sèl bagay ki nan tèt yo, se fè lagè.