Psalms 130

El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.

Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.

Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?

Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.

Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.

Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.

Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.

Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.

Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.