Psalms 47

Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.

Přednímu zpěváku z synů Chóre, žalm.

Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.

Všickni národové plésejte rukama, trubte Bohu s hlasitým prozpěvováním.

Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.

Nebo Hospodin nejvyšší, hrozný, jest král veliký nade vší zemi.

Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. Sela.

Uvozuje lidi v moc naši, a národy pod nohy naše.

Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.

Oddělil nám za dědictví naše slávu Jákobovu, kteréhož miloval. Sélah.

Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!

Vstoupil Bůh s troubením, Hospodin s zvukem trouby.

Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!

Žalmy zpívejte Bohu, zpívejte; zpívejte žalmy králi našemu, zpívejte.

Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.

Nebo král vší země Bůh jest, zpívejte žalmy rozumně.

La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.

Kralujeť Bůh nad národy, Bůh sedí na trůnu svém svatém. [ (Psalms 47:10) Knížata národů připojili se k lidu Boha Abrahamova; nebo pavézy země Boží jsou, pročež on náramně vyvýšen jest. ]