I Thessalonians 4

Så bede vi eder i øvrigt, Brødre! og formane eder i den Herre Jesus, at som I jo have lært af os, hvorledes I bør vandre og behage Gud, således som I jo også gøre, at I således må gøre end yderligere Fremgang.

Οθεν του λοιπου, αδελφοι, σας παρακαλουμεν και σας προτρεπομεν δια του Κυριου Ιησου, καθως παρελαβετε παρ ημων το πως πρεπει να περιπατητε και να αρεσκητε εις τον Θεον, ουτω να περισσευητε εις το μαλλον

I vide jo, hvilke Bud vi gave eder ved den Herre Jesus.

διοτι εξευρετε ποιας παραγγελιας εδωκαμεν εις εσας δια του Κυριου Ιησου.

Thi dette er Guds Villie, eders Helliggørelse, at I afholde eder fra Utugt;

Επειδη τουτο ειναι το θελημα του Θεου, ο αγιασμος σας, να απεχησθε απο της πορνειας,

at hver af eder veed at vinde sig sin egen Hustru i Hellighed og Ære,

να εξευρη εκαστος υμων να κρατη το εαυτου σκευος εν αγιασμω και τιμη,

ikke i Begærings Brynde som Hedningerne, der ikke kende Gud;

ουχι εις παθος επιθυμιας καθως και τα εθνη τα μη γνωριζοντα τον Θεον,

at ingen foruretter og bedrager sin Broder i nogen Sag; thi Herren er en Hævner over alt dette, som vi også før have sagt og vidnet for eder.

να μη υπερβαινη τις και αδικη τον αδελφον αυτου εις το πραγμα τουτο, διοτι ο Θεος ειναι εκδικητης δια παντα ταυτα, καθως και σας προειπομεν και δια μαρτυριων εβεβαιωσαμεν.

Thi Gud kaldte os ikke til Urenhed, men til Helliggørelse.

Διοτι ο Θεος δεν εκαλεσεν ημας προς ακαθαρσιαν, αλλα προς αγιασμον.

Derfor altså, den, som foragter dette, han foragter ikke et Menneske, men Gud, som også giver sin Helligånd til eder.

Οθεν ο αθετων ταυτα δεν αθετει ανθρωπον, αλλα τον Θεον, οστις και εδωκε το Πνευμα αυτου το Αγιον εις ημας.

Men om Broderkærligheden have I ikke nødig, at jeg skal skrive eder til; thi I ere selv oplærte af Gud til at elske hverandre;

Περι δε της φιλαδελφιας δεν εχετε χρειαν να σας γραφω διοτι σεις αυτοι εισθε θεοδιδακτοι εις το να αγαπατε αλληλους

det gøre I jo også imod alle Brødrene i hele Makedonien; men vi formane eder, Brødre! til yderligere Fremgang

επειδη και πραττετε αυτο εις παντας τους αδελφους τους καθ ολην την Μακεδονιαν. Σας παρακαλουμεν δε, αδελφοι, να περισσευητε κατα τουτο επι το μαλλον

og til at sætte en Ære i at leve stille og varetage hver sit og arbejde med eders Hænder, således som vi bød eder,

και να φιλοτιμησθε εις το να ησυχαζητε και να καταγινησθε εις τα ιδια και να εργαζησθε με τας ιδιας υμων χειρας, καθως σας παρηγγειλαμεν,

for at I kunne vandre sømmeligt over for dem, som ere udenfor, og for ikke at trænge til nogen.

δια να περιπατητε με ευσχημοσυνην προς τους εξω και να μη εχητε χρειαν μηδενος.

Men vi ville ikke, Brødre! at I skulle være uvidende med Hensyn til dem, som sove hen, for at I ikke skulle sørge som de andre, der ikke have Håb.

Δεν θελω δε να αγνοητε, αδελφοι, περι των κεκοιμημενων, δια να μη λυπησθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα.

Thi når vi tro, at Jesus er død og opstanden, da skal også Gud ligeså ved Jesus føre de hensovede frem med ham.

Διοτι εαν πιστευωμεν οτι ο Ιησους απεθανε και ανεστη, ουτω και ο Θεος τους κοιμηθεντας δια του Ιησου θελει φερει μετ αυτου.

Thi dette sige vi eder med Herrens Ord, at vi levende, som blive tilbage til Herrens Tilkommelse, vi skulle ingenlunde komme forud for de hensovede.

Διοτι τουτο σας λεγομεν δια του λογου του Κυριου, οτι ημεις οι ζωντες, οσοι απομενομεν εις την παρουσιαν του Κυριου, δεν θελομεν προλαβει τους κοιμηθεντας

Thi Herren selv skal stige ned fra Himmelen med et Tilråb, med Overengels Røst og med Guds Basun, og de døde i Kristus skulle opstå først;

επειδη αυτος ο Κυριος θελει καταβη απ ουρανου με κελευσμα, με φωνην αρχαγγελου και με σαλπιγγα Θεου, και οι αποθανοντες εν Χριστω θελουσιν αναστηθη πρωτον,

derefter skulle vi levende, som blive tilbage, bortrykkes tillige med dem i Skyer til at møde Herren i Luften; og så skulle vi altid være sammen med Herren.

επειτα ημεις οι ζωντες οσοι απομενομεν θελομεν αρπαχθη μετ αυτων εν νεφελαις εις απαντησιν του Κυριου εις τον αερα, και ουτω θελομεν εισθαι παντοτε μετα του Κυριου.

Så trøster hverandre med disse Ord!

Λοιπον παρηγορειτε αλληλους με τους λογους τουτους.