Psalms 95

Kom, lad os Juble, for HERREN, råbe af fryd for vor Frelses Klippe,

Gelin, RAB’be sevinçle haykıralım, Bizi kurtaran kayaya sevinç çığlıkları atalım,

møde med Tak for hans Åsyn, juble i Sang til hans Pris!

Şükranla huzuruna çıkalım, O’na sevinç ilahileri yükseltelim!

Thi HERREN er en vældig Gud, en Konge stor over alle Guder;

Çünkü RAB ulu Tanrı’dır, Bütün ilahların üstünde ulu kraldır.

i hans Hånd er Jordens dybder, Bjergenes Tinder er hans;

Yerin derinlikleri O’nun elindedir, Dağların dorukları da O’nun.

Havet er hans, han har skabt det, det tørre Land har hans Hænder dannet.

Deniz O’nundur, çünkü O yarattı, Karaya da O’nun elleri biçim verdi.

Kom, lad os bøje os, kaste os ned, knæle for HERREN, vor Skaber!

Gelin, tapınalım, eğilelim, Bizi yaratan RAB’bin önünde diz çökelim.

Thi han er vor Gud, og vi er det Folk, han vogter, den Hjord, han leder. Ak, lytted I dog i Dag til hans Røst:

[] Çünkü O Tanrımız’dır, Bizse O’nun otlağının halkı, Elinin altındaki koyunlarız. Bugün sesini duyarsanız,

"Forhærder ej eders Hjerte som ved Meriba, som dengang ved Massa i Ørkenen,

[] Meriva’da, o gün çölde, Massa’da olduğu gibi, Yüreklerinizi nasırlaştırmayın.

da eders Fædre fristede mig, prøved mig, skønt de havde set mit Værk.

Yaptıklarımı görmelerine karşın, Atalarınız orada beni sınayıp denediler.

Jeg væmmedes fyrretyve År ved denne Slægt, og jeg sagde: Det er et Folk med vildfarne Hjerter, de kender ej mine Veje.

Kırk yıl o kuşaktan hep iğrendim, “Yüreği kötü yola sapan bir halktır” dedim, “Yollarımı bilmiyorlar.”

Så svor jeg da i min Vrede: De skal ikke gå ind til min Hvile!

[] [] Bu yüzden öfkeyle ant içtim: “Huzur diyarıma asla girmeyecekler!”